فیلم کره‌ای «اولدبوی» (فیلم OldBoy) ساخته‌ی سال 2003، ده سال بعد توسط اسپایک لی (Spike Lee) بازسازی شده است، اما نسخه جدید تفاوت‌های بزرگی با فیلم اصلی دارد.
دومین فیلم از سه‌گانه‌ی انتقام پارک چن-ووک (Park Chan-wook)، «اولدبوی»، یکی از مهم‌ترین دلایل موفقیت این کارگردان در دنیای سینما شناخته می‌شود. بازسازی اسپایک لی تغییراتی به نسخه ابتدایی داده است تا هویتی جدا از آن داشته باشد، هرچند موفق نشده است که همان تأثیر فیلم اصلی را داشته باشد. هر دو نسخه «اولدبوی» اقتباسی از مانگای ژاپنی به همین نام هستند. این اثر که توسط گارون تسوچیا (Garon Tsuchiya) نوشته شده و نوبواکی مینگیشی (Nobuaki Tsuchiya) آن را طراحی کرده است، توسط مجله‌ی فوتاباشا (Futabasha) بین سال‌های 1996 و 1998 چاپ شده است. داستان مانگا تا بخش بسیار زیادی به داستان دو فیلم شبیه است. البته در فیلم کره‌ای، او دائه-سو (Oh Dae-su) با ردیابی در پاشنه‌ی کفشش تعقیب می‌شود. در مانگا اما، شینیچی گتو (Shinichi Goto) ردیابی در کمرش نزدیک به شانه‌ی چپ دارد که اری (Eri) مجبور می‌شود با چاقو آن را خارج کند. نکته جالب این است که از روی این مانگا، فیلم هندی به اسم «زیندا» (Zinda) در سال 2006 هم ساخته شده است. روایت فیلم کاملا با اولدبوی یکسان است، اما چون حق استفاده از مانگا به‌درستی خریداری نشده بود، «زیندا» به عنوان اقتباس رسمی از «اولدبوی» شناخته نمی‌شود. در نتیجه، فیلم لی را می‌شود تنها بازسازی واقعی «فیلم OldBoy» دانست، هرچند بین این دو اثر تفاوت‌های قابل‌توجه بسیاری وجود دارد.
تفاوت زندان در نسخه بازسازی
هر دو فیلم بر اساس داستان شینچی گوتو که در مانگا 10 سال زندانی بود ساخته شده‌اند، اما در فیلم کره ای که در سال 2003 ساخته شده بود، زمان حبس به 15 سال افزایش پیدا کرده است و نسخه هالیوودی «فیلم Oldboy» آن را به 20 سال حبس افزایش می‌دهد. به‌علاوه، به «او دائه-سو» 5 روز فرصت داده می‌شود تا هویت لی وو-جین (Lee Woo-jin) را بفهمد که با مرگ لی سو-آ (Lee Soo-ah) همزمان می‌شود. در نسخه هالیوودی ولی، آدریان دوئل پرایس (َAdrian Doyle Pryce) به جو تنها 46 ساعت فرصت می‌دهد.
در نسخه کره‌ای «فیلم اولدبوی»، او دائه-سو، دائم‌الخمر دردسرسازی است که روز تولد چهارسالگی دخترش دستگیر می‌شود. بعد از آزادی‌اش، او با همسر و دخترش تماس می‌گیرد و وقتی تلفن را به دوست صمیمی‌اش، نو جو-هوان (No Joo-Hwan) می‌دهد، بدون اینکه اثری از وی باقی بماند دزدیده می‌شود. او دائه سو خودش را زندانی اتاقی در هتل می‌بیند و هر روز یک غذای چینی تکراری به او داده می‌شود. تنها چیزی که در اتاق او را سرگرم می‌کند یک تلویزیون است. همین‌طور به او یک خودکار و چند دفترچه داده شده است که او از آنها برای ثبت روزهایی که از دنیای بیرون جدا افتاده است استفاده می‌کند.
جو دوست (Joe Doucett) در نسخه هالیوودی «فیلم Oldboy» هم یک دائم‌الخمر است، اما او دستگیر نمی‌شود؛ بلکه به خاطر صحبت کردن با زن یکی از مشتریان احتمالی، جلسه‌ی مهمی را به هم می‌زند. سپس از فروشنده‌ای خیابانی یک اردک پلاستیکی برای تولد سه سالگی دخترش می‌خرد، و بعد توسط زنی با چتر زرد رنگ دزدیده می‌شود. جزییات و صحنه‌های داخل هتل تقریبا شبیه به هم هستند، اما به جو علاوه بر غذای چینی شیر، غلات صبحانه و حتی ساندویچ آماده هم داده می‌شود. همین‌طور با هر وعده غذایی، یک بطری نوشیدنی هم به او داده می‌شود.
نسخه هالیوودی «فیلم Oldboy» سکانسی جالب دارد که در آن جو با موشی سفید دوست می‌شود و تا مدتی او را سرگرم می‌کند. جو برای موش با دستمال‌کاغذی تخت درست می‌کند و موش حتی بچه‌دار هم می‌شود که جو به خاطرش به وجد می‌آید. درنهایت اما، یک روز بعد از بیدار شدن جو متوجه می‌شود که موش و بچه‌هایش ناپدیدشده‌اند و به خاطر نبود آنها گریه می‌کند. سپس غذای آن روز در ظرفی نقره‌ای می‌آید که بعد از برداشتن در ظرف، موش و بچه‌هایش که تزیین هم شده‌اند، پیدا می‌شوند. تفاوت دیگری که نسخه هالیوودی دارد این است که جو بین انگشتان دستش را گاز می‌گیرد تا خون بیاید و بتواند با آن روی روبالشی تصویر صورتی را به‌عنوان همدم بکشد. این بخش یادآور فیلم «دورافتاده» (Cast Away) است.
مهم‌ترین تفاوتی که بین دو فیلم در قسمتی که «جو» و «او» زندانی هستند وجود دارد، مربوط به نوشتن دو شخصیت می‌شود. او دائه سو در نسخه کره‌ای «اولدبوی» با جزییات فراوان اتفاقاتی که برایش در طی سال‌های حبسش افتاده را می‌نویسد، اما جو در نسخه هالیوودی فیلم، از کاغذها برای نوشتن نامه برای دخترش استفاده می‌کند. از آنجایی که جو قبل از زندانی شدن پدر خوبی نبوده، نامه‌ها پر هستند از پشیمانی و طلب بخشش برای اینکه در کنار دخترش نبوده است.
حذف بخش توهم در نسخه هالیوودی «فیلم Oldboy»
فیلم کره‌ای اولدبوی تشابه تأمل‌برانگیزی بین مورچه و تنهایی عرضه می‌کند. می-دو (Mi-do) توضیح می‌دهد که وقتی کسی تنها و فرومانده است، دچار توهم می‌شود و مورچه می‌بیند، چراکه مورچه‌ها باوجوداینکه به صورت اجتماعی زندگی می‌کنند، اما هرکدام تنها هستند. او دائه-سو در تنهایی‌اش در اتاق هتل، مورچه‌ای را زیرپوستش پیدا می‌کند و سپس تعداد بسیاری از آنها کل صورتش را فرامی‌گیرند. می-دو این اتفاق را تشبیه می‌کند به زمانی که خودش در مترو تنها نشسته بود و مورچه‌ای انسان‌نما را در واگن می‌بیند.
نسخه هالیوودی «فیلم Oldboy» تمام صحنه‌های مربوط به تنهایی و توهم را در صحنه‌ای بسیار کوتاه خلاصه می‌کند. در سکانس موردنظر، جو که موهایش بلند شده، پیشخدمت هتلی را می‌بیند که روی تخت دراز کشیده، پاپکورن می‌خورد و به برنامه‌ی تلویزیون می‌خندد. او به جو تعارف می‌کند و وقتی جو دستش را دراز می‌کند تا از پاپکورن ها بردارد، همه چیز ناپدید می‌شود. خیال دیدن شخصی دیگر در نسخه دوم فیلم هم وجود دارد، اما تأثیر آن به اندازه نسخه کره‌ای نیست.
تجاوز در نسخه هالیوودی «فیلم Oldboy»
یک سال بعد از دستگیری او دائه-سو، همسر او به قتل می‌رسد. بعد از ملاقات با لی وو-جین برای اولین بار، او دائه-سو می-دو را تنها می‌گذارد و آقای پارک (Park) او را دستگیر می‌کند. بااینکه تصویر او که با بند بسته شده است در فیلم دیده می‌شود، اما تعارض به همسر دائه-سو تنها به طور ضمنی اشاره می‌شود. در نسخه هالیوودی «فیلم Oldboy» اما، به همسر سابق جو، دانا (Donna) تجاوز می‌شود و سپس به قتل می‌رسد. این عمل شنیع ضبط و به‌عنوان اهرم فشار علیه جو استفاده می‌شود.
تفاوت شروط آزادسازی او و جو
وقتی لی وو-جین قوانین بازی‌ای که او دائه-سو را واردش کرده برایش ذکر می‌کند، ادعا می‌کند که دستگاه ضربان در قلب او جاسازی کرده است که از طریق آن هر لحظه می‌تواند قلبش از کار بیفتد. لی همین‌طور تهدید می‌کند که اگر او سعی به کشتنش بکند، قلبش را از تپیدن بازمی‌دارد. لی وو-جین همین‌طور اضافه می‌کند که اگر بعد از تمام شدن مهلت پنج روزه، او دائه-سو هویت او را نفهمد، می-دو را به قتل می‌رساند.
آدریان دوئل اما پاداش‌های بیشتری برای آزادسازی جو در نسخه هالیوودی «فیلم Oldboy» در نظر گرفته است. با این کار، هر دو فیلم با شخصیت‌های اصلی فیلم بازی می‌کنند و به این طریق، دنیای خارج از اتاق هتل تنها تبدیل به زندان بزرگ‌تری برای آنها می‌شود. جو اگر موفق به تشخیص هویت زندانبانش بشود و متوجه بشود که چرا دستگیر شده است، آدریان به او وعده‌ی ویدیوی قتل همسرش و اعتراف کتبی درباره‌ی تمام جرم‌ها و زندانی کردن جو را می‌دهد. او همچنین قول 20 میلیون الماس را می‌دهد و این فرصت را در اختیار جو می‌گذارد که بتواند خودکشی آدریان را به تماشا بنشیند.
مقایسه سکانس راهروی «اولدبوی»
در نسخه کره‌ای فیلم Oldboy سکانس معروف راهرو در سه روز فیلم‌برداری شده است، اما سکانس بدون هیچ کات پنهانی است و واقعاً بدون وقفه گرفته شده. در این صحنه با استفاده از جلوه‌های ویژه، چاقویی که در کمر او دائه-سو قرار دارد اضافه شده و همین‌طور تعدادی از درگیری‌ها تصحیح‌شده‌اند. این سکانس تقریباً سه دقیقه‌ای در راهرویی با نورپردازی کم اتفاق میافتد. در نسخه هالیوودی اما ادعایی مبنی بر تدوین سکانس شنیده شده است و همین‌طور 15 ثانیه از سکانس نسخه کره‌ای فیلم اودبوی کوتاه‌تر است. در بازسازی، تصمیم به قرار دادن پنجره‌هایی گرفته شده که از آنها نور خورشید وارد صحنه می‌شود و درگیری در سه طبقه اتفاق میافتد. جو به نسبت او صدمه کمتری می‌بیند و چاقویی که در نیمه‌های درگیری وارد کمر او می‌شود، جو در پایان سکانس با آن ضربه می‌بیند.
اشارات بازسازی نسخه هالیوودی به نسخه اصلی
تمام المان‌های نسخه کره‌ای «فیلم اولدبوی» به بازسازی منتقل نشده‌اند و سازندگان نسخه بازسازی تصمیم به اشاره به آنها گرفتند. برای مثال، در نسخه کره‌ای، او دائه-سو یک اختاپوس را زنده‌زنده می‌خورد (او واقعا این کار را انجام می‌دهد) و در بازسازی جو در حالی که به یک اختاپوس در تنگ خیره شده نشان داده می‌شود. در بازسازی جو از فروشنده‌ای هدیه برای دخترش می‌خرد که بال فرشته پوشیده است و این اشاره‌ی مستقیم به هدیه او در نسخه کره‌ای فیلم دارد. مدل موی روشن چینی (Chaney) ارجاع به شخصیت آقای هان (Mr. Han) دارد. او دائه سو در انتهای فیلم زبانش را با قیچی می‌برد. اما در نسخه هالیوودی، این زبان چاکی (Chucky) دوست جو است که برایش فرستاده می‌شود.
تلفیق شخصیت‌های آقای هان و آقای پارک در نسخه هالیوودی فیلم اولدبوی
آقای پارک مسوول هتل در نسخه کره‌ای است. می‌شود او را مدیر هتل نامید، اما در اصل او دومین رییس خلاف‌کار بعد از لی وو-جین است که بر مستاجرین اتاق‌ها نظارت دارد. آقای هان دست راست لی وو-جین است که برای او می‌جنگد و همیشه از وی محافظت می‌کند. این دو شخصیت در بازسازی، تبدیل به شخصیت چِینی شده‌اند. البته آدریان زنی به عنوان محافظ هم همراه خود دارد، اما این شخصیت دیالوگ‌های زیادی ندارد و کاری چندانی جز مبارزه و نگه‌داشتن چتر نمی‌کند.
پایان متفاوت دو فیلم
او دائه-سو در انتهای نسخه کره‌ای «فیلم Oldboy» زبانش را می‌برد و خود را هیپنوتیزم می‌کند تا واقعیت می-دو را فراموش کند. در فیلم اشاره‌ای به رابطه‌ی واقعی بین او دائه-سو و می-دو نمی‌شود. او دیگر نمی‌تواند صحبت کند اما چون لی وو-جین خودکشی کرده است، آنها می‌توانند به خوبی و خوشی با یکدیگر زندگی کنند.
پایان بازسازی نسخه هالیوودی اما نشان می‌دهد که آدریان طولانی‌ترین برنامه جنایی تلویزیون را می‌سازد تا بتواند ذهن جو را مخدوش کند. این برنامه تنها یک بیننده دارد و یک بازیگر تمام این مدت خود را جای میا (Mia) جا زده است. از آنجایی که جو شرط آدریان را می‌برد، 20 میلیون الماس را به‌دست می‌آورد. جو بیشتر الماس‌ها و یادگارهایی چون اردک پلاستیکی و یک نامه خداحافظی را به ماری می‌دهد. ماری در حالی که اردک را روی داشبورد ماشین گذاشته، می‌رود تا به زندگی‌اش ادامه بدهد. در همین حین، جو بقیه‌ی الماس‌ها را به چینی می‌دهد تا بتواند بقیه عمرش را در هتل زندانی بماند.
