اگر آخرین باری که یک کتاب فانتزی را خوانده باشید، دقیقا به خاطر دارید که چه چیزهایی از آن کتاب شما را برای ساعاتی از محیط اطرافتان جدا کرد و به دنیای دیگری برد، یا اگر با خواندن کتاب‌ها دنبال تجربه کردن دنیاهایی هستید که تاکنون تجربه نکرده‌اید، حتما سرکی لابه‌لای ورق‌های کتاب‌های فانتزی کشیده‌اید.
کتابخوان‌های خیال‌پرداز به عبارتی از ادبیات فانتزی تغذیه می‌کنند. به عبارتی این نوع و سبک از داستان‌گویی دستکاری درون‌مایه تخیل است. قواعد و قوانین زندگی طبیعی در ادبیات فانتزی جدی گرفته نمی‌شوند و در حالتی می‌توان گفت که در این ژانر، داستان‌گویی و روایت درست برخلاف قواعد ساده زندگی شکل می‌گیرد. اتفاقات و رویدادهای غیرواقعی و حتی خلق موجوداتی که هویت واقعی و طبیعی ندارند، درست برخلاف طبیعت موجودات است. حالا تصور کنید که شما دنیا و موجوداتی را خلق کنید که حرف بزنند و انسانی‌ترین رفتارها را در زندگی روزمره خود داشته باشند.
فضاهای زنده و شخصیت‌های غیرواقعی کتاب جنگل آدم ها مجموعه‌ای از جزییاتی است که شما را از دور و برتان جدا می‌کند و به دنیای خودش می‌برد و هم این که شما را با نگاهی عمیق‌تر مواجه می‌کند. همراه شدن با حیواناتی که در دنیای متمدنانه قرار دارند، در واقع تمثیلی از زندگی حیوان‌گونه و بدون تمدن و یا طنزی برای زندگی انسان‌گونه حیوانات است. کتاب جنگل آدم ها مجموعه داستانی‌هایی از احمد بیرانوند ، فاطمه دریکوند ، مهجور حیدریان است که توسط «احمد بیرانوند» گرد آوری و توسط نشر روزگار وارد بازار شد. این کتاب مجموعه‌ای از ۱۸ داستان است که حیوانات و حواشی زندگی آن‌ها در آن به عنوان داستانی روایت شده که البته جذابیت این کتاب با باورپذیری آن همراه است. به طوری که با خواندن آن با اتفاقات و داستان‌هایی که حیوانات از زندگی خودشان دارند مواجه می‌شوید. حیواناتی که گرایش‌های انسانی دارند، روزمره‌های انسانی زندگی آن‌ها را درگیر کرده است، و حتی در داستان‌هایی به پوشش‌ها و لباس‌های انسانی حیوانات هم اشاره می‌شود. به عبارتی این کتاب توقع شما را از یک کتاب فانتزی برآورده می‌کند.
طنز و اغراق و دیگر عناصر و جزییاتی که در خلق فضاهای فانتزی به کار گرفته می‌شوند تا طبیعت دنیای واقعی را به هم بزنند، عناصری هستند که در کتاب جنگل آدم ها تبدیل به خوراکی برای خواندن و تخیل شما می‌شوند. اگر مناسب می‌دانید که علاوه بر تغذیه‌های واقعی و رئال فکری، با طبیعت‌های خلاقانه‌تری مواجه شوید، پیشنهاد می‌کنیم که با روایت‌های خاص و داستانی این حیوانات همراه شوید. در اولین داستان که توسط «احمد بیرانوند» تحت عنوان «خرخوانی» نوشته شده است، می‌خوانیم که:
«من یک خر هستم. این خر هم استعاره از هیچ چیز نیست. هم سُم دارم، هم دُم. یعنی شما خیال برتان ندارد که در پس این خر چیزی ورای یک خر، نمادی یا رازی وجود دارد. جهت اطلاع، خرها موجوداتی هستند با گوش‌های دراز و چهار دست و پا و یک دم سفید قشنگِ بلند که شبیه پاندول ساعت آویزان است. برنامه کاری مشخصی دارم. صبح زود از خواب پا می‌شوم، تنهایی صبحانه‌ای مختصر می‌خورم، تنها از آن جهت که همسرم آن وقت صبح خواب است. بقچه‌ا‌ی را که شب آماده کرده بودم، برمی‌دارم و می‌روم سر کار. توی یک باربری کار می‌کنم. بدون بیمه یا هرگونه حاشیه‌ای دیگر.»
کارنامه جدی «احمد بیرانوند» در زمینه ادبیات داستانی نکته‌ای است که در کنار معرفی این کتاب، آن را برای شما جالب‌تر خواهد کرد. اگر به دنبال حرف‌های قلمبه و سلمبه در ادبیات فانتزی هستید، باید گفت که این کتاب راحت خوان‌تر از آن است که شما را درگیر حواشی در خواندن کند. نثر این مجموعه داستان با وجود این که توسط ۱۸ نویسنده مختلف نوشته شده است، اما در یک سطح سادگی و روانی، همراه با طنز قرار دارد. که البته بالا و پایین‌های کیفیتی خود را در داستان‌های متفاوت تجربه می‌کند. اما نکته‌ای که در مورد کتاب جنگل آدم‌ها وجود دارد این است که موضوعیت مشترک در زمینه داستان‌ها باعث می‌شود به راستی فکر کنید که وارد جنگلی با انسان‌های حیوان‌نما و یا حیوان‌های انسان‌نما شده‌اید. می‌توانید برای یک لحظه هم که شده از این شوخ‌طبعی لذت ببرید. حتی اگر ادبیات فانتزی را جز ادبیات جدی به شمار نیاورید. اما مگر می‌شود تاثیری که این ادبیات بر نگاه خواننده و تخیل او می‌گذارد را نادیده گرفت.
