«جرج اورول» (George Orwell)، در کتاب مشهورش که رمان 1984 نام دارد، تصور و خیال پادآرمانی خود را از آینده به تصویر می‌کشد. این رمان اولین بار در سال 1948 چاپ شد و تحت‌تاثیر نوشته «یوگنی زامیاتین» (Yevgeny Zamyatin) بود.
اگر شما هم از داستان «وینستون اسمیت» و «برادر بزرگ» لذت بردید، احتمالا 10 کتابی را که در ادامه معرفی می‌کنیم نیز دوست خواهید داشت. با پی‌اس آرنا همراه باشید.
کتاب دنیای قشنگ نو (Brave New World)
کتاب دنیای قشنگ نو، نوشته‌ی «آلدوس هاکسلی» (Aldous Huxley)، همیشه با رمان 1984 مقایسه می‌شود. هردوی آن‌ها رمان‌هایی پادآرمان‌شهری هستند، و دید نگران‌کننده‌ای از آینده ارائه می‌دهند. در این کتاب، جامعه به گروه‌ها و طبقه‌بندی‌های مقرراتی تقسیم شده: «آلفا»، «بتا»، «گاما»، «دلتا» و «اپسیلون». کودکان در سلول‌هایی به نام «Hatchery» متولد می‌شوند و مردم به دلیل اعتیادشان به سوما، کاملا تحت‌کنترل هستند.
فارنهایت ۴۵۱ (Fahrenheit 451)
در تصور ری بردبری (Ray Bradbury) از آینده، شاهد آتش‌نشانان هستیم که کتاب‌ها را می‌سوزانند، و عنوان کتاب، یعنی فارنهایت 451، در واقع دمای لازم برای سوزاندن کتاب‌ها است. شخصیت‌های این کتاب، که معمولا با رمان 1984 و دنیای قشنگ نو مرتبط است، محتوای کتاب‌های کلاسیک و بزرگ را به حافظه سپرده‌اند، زیرا داشتن کتاب کاری خلاف قانون محسوب می‌شود. اگر شما هم در چنین شرایطی بودید و نمی‌توانستید یک کتابخانه از کتاب‌ها داشته باشید، چه کار می‌کردید؟
ما (We)
این رمان در حقیقت نسخه‌ی اصلی رمان پادآرمان‌شهری است، یعنی همان اثری که رمان 1984 براساس آن نوشته شده است. در رمان «ما»، نوشته یوگنی زامیاتین (Yevgeny Zamyatin)، مردم به‌جای نام، با شماره‌هایی مشخص شناخته می‌شوند. شخصیت اصلی داستان «D-503» نام دارد و عاشق شخصیت دوست‌داشتنی «330-1» می‌شود.
والدن دو (Walden Two)
«بی. اف. اسکینر» (B. F. Skinner) در رمان خود، تصویری از یک جامعه آرمان‌شهری دیگر را به نمایش می‌گذارد. شخصیت فریزر یک جامعه‌ی آرمان‌شهری به نام والدن دو را راه‌اندازی کرده است و سه مرد (راجرز، استیو جمنیک و پروفسور بوریس) به همراه سه نفر دیگر (باربارا، مری، و کستل)، به آن‌جا می‌روند تا از والدن دو دیدار داشته باشند. حال سوالی که پیش می‌آید این است که چه کسی تصمیم می‌گیرد در این جامعه‌ی جدید بماند؟ و شرایط و نکات منفی این آرمان‌شهر چیست؟
بخشنده (The Giver)
در کتاب «بخشنده»، «لوییس لوری» (Lois Lowry) یک دنیای کاملا ایده‌آل را روایت می‌کند. این رمان، داستان یک پسربچه‌ی 12 ساله به نام جوناس است. زمانی که او به یک «گیرنده خاطرات» تبدیل می‌شود، حقایق تاریکی را درباره‌ی دنیای آرمان‌گرای خود کشف می‌کند.
سرود (Anthem)
در رمان «سرود»، نویسنده «آین رند» (Ayn Rand) درباره‌ی جامعه‌ای در آینده می‌نویسد که مردم آن اسم ندارند. این رمان اولین بار در سال 1938 چاپ شده بود، و شما با خواندن آن می‌توانید یک بینش از عینیت‌گرایی داشته باشید. این موضوع در دیگر کارهای نویسنده، با نام‌های «سرچشمه» (The Fountainhead) و «اطلس شورید» (Atlas Shrugged) – یکی از منابع الهام بازی Bioshock – بیشتر مورد بحث قرار می‌گیرد.
سالار مگس‌ها (Lord of the Flies)
در این رمان می‌خوانیم اگر یک گروه از پسران مدرسه‌ای در جزیره‌ای متروک و دورافتاده، تنها گذاشته شوند، چه جامعه‌ای برای خودشان ایجاد خواهند کرد! «ویلیام گلدینگ» (William Golding)، در رمان کلاسیک سالار مگس‌ها، یک چشم‌انداز وحشیانه از احتمالات را در اختیار مخاطبان‌اش قرار می‌دهد.
بلید رانر – آیا اندروئیدها خواب گوسفند‌های الکتریکی می‌بینند؟ (Blade Runner)
رمان «بلید رانر»، نوشته «فیلیپ کی. دیک» (Philip K. Dick)، در ابتدا با نام «آیا آدم‌مصنوعی‌ها خواب گوسفند الکتریکی می‌بینند؟» منتشر شد. اقتباس سینمایی این کتاب با نام «بلید رانر»، به یکی از بهترین فیلم‌های علمی‌تخیلی تبدیل شد و طرفداران بیشتری را جذب کتاب کرد.
زنده بودن چه معنایی دارد؟ آیا ربات‌ها می‌توانند زنده باشند؟
این رمان نگاهی به آینده‌ای دارد که آدم‌مصنوعی‌ها دقیقا شبیه به انسان‌ها هستند، و یک مرد وظیفه دارد ربات‌های فراری را پیدا کرده و آن‌ها را از کار بیندازد و به‌اصطلاح بازنشسته کند. متصور شدن آینده‌ای تلخ و ترسناک درست مثل رمان 1984 یکی از ویژگی‌های این کتاب است.
سلاخ‌خانه‌ی شماره پنج (Slaughterhouse-Five)
شخصیت بیلی پیلگریم، بارها و بارها زندگی می‌کند. او اصلا درگیر مفهوم زمان نیست. رمان «سلاخ‌خانه‌ی شماره پنج»، که «کرت وانه‌گت» (Kurt Vonnegut) آن را نوشته، یکی از رمان‌های کلاسیک ضدجنگ است؛ اما همچنین همانند رمان 1984 حرف‌هایی در رابطه با معنای زندگی نیز برای گفتن دارد.
و. (.V)
بنی پروفین عضو خدمه کشتی سیک می‌شود. سپس او به همراه شخصیت استنسیل به جست‌وجوی یک زن زیرک و گریزان به نام «و.» (.V) می‌رود. این رمان، اولین رمانی به شمار می‌رود که «توماس پینچن» (Thomas Pynchon) نوشته است. سوالی که در این رمان مطرح می‌شود این است که آیا در جست‌وجو برای پیدا کردن یک فرد، شخصیت‌ها ما را در یک جست‌وجو برای معنا و مفهوم هم قرار می‌دهند؟
این‌ها 10 مورد از بهترین کتاب‌ها با موضوع پادآرمان‌شهر یا همان دیستوپیا هستند. اگر به داستان‌های آینده‌نگر و پادآرمانی علاقه داشته باشید، این کتاب‌های کلاسیک جزو بهترین انتخاب‌ها برای شما خواهند بود.
آیا رمان 1984 را خوانده‌اید؟ رمان‌های دیگری که معرفی کردیم چطور؟
نظرات‌تان را با ما به اشتراک بگذارید.
