نقد بازی Heretic + Hexen | بازگشت دو غول اول شخص دهه نودی!

سه دهه از نخستین آشنایی عاشقان هنر هشتم با بازی Heretic و پس از مدت کوتاهی Hexen می‌گذرد. در آن روزها، استودیوی Raven Software با استفاده از نسخه‌ای بهبود یافته از موتور عنوان Doom توانست آثاری با هویت مستقل و امضای خاص خود بسازد؛ آثاری که به مرور زمان جایگاه ویژه‌ای میان طرفداران پیدا کردند. به تازگی، استودیوی Nightdive Studios مجموعه‌ای بروز شده از این عناوین را با کمک Bethesda Studios منتشر کرده که نه تنها محتویات دو بازی اصلی را گردآوری کرده، بلکه ویژگی‌های مدرن و حتی محتوای جدید به آن‌ها افزوده است.

انتشار این مجموعه تنها یک حرکت تجاری ساده نبوده و در بطن خود تلاشی برای بازگرداندن دو بازی مهم تاریخ FPS به جریان اصلی است. این مجموعه سفری به قلب دوران طلایی بازی‌ها در دهه 90 بوده و تلاشی تحسین‌برانگیز به شمار می‌رود.

نگاهی به گذشته: چرا دو بازی Heretic و Hexen مهم‌اند؟

برای درک اهمیت بازسازی، باید کمی به عقب برگردیم. بازی Heretic در سال ۱۹۹۴ منتشر شد؛ عنوانی که در نگاه اول شباهت زیادی به Doom داشت، اما انتخاب فضای فانتزی قرون وسطایی و افزودن مکانیک‌های متفاوت همچون استفاده از آیتم‌های جادویی و سیستم Inventory واضح و کاربردی، آن را از سایر شوترهای هم‌دوره خود متمایز کرد.

پس از یک سال، بازی Hexen عرضه شد و پا را یک قدم فراتر گذاشت. این بازی ساختاری هاب-محور و سیستم انتخاب کلاس داشت که در آن زمان برای یک شوتر اول‌شخص بسیار نوآورانه بود. در Hexen دیگر خبری از مسیرهای خطی Doom نبود و راهروهای بی‌پایان نبود، بلکه بازیکن باید در محیطی متصل به هم معماها را حل و دروازه‌های بسته را باز می‌کرد تا به مراحل جدید راه پیدا کند. این رویکرد باعث شد که برخی بازیکنان شیفته‌ی عمق بازی شوند و برخی دیگر به‌دلیل پیچیدگی و سختی مسیرها از آن دلزده شوند.

در مجموع، هر دو اثر جزو اولین تلاش‌ها برای آمیختن ژانر شوتر با عناصر نقش‌آفرینی و ماجراجویی بودند؛ امری که بعدها در بازی‌های مدرن مثل Bioshock یا حتی Destiny ردپای آن دیده شد.

نگاهی به محتویات بسته مدرن Heretic + Hexen

بازسازی جدید، علاوه بر نسخه‌های اصلی Heretic و Hexen و بسته‌الحاقی Deathkings of the Dark Citadel، شامل دو اپیزود تازه Heretic: Faith Renewed و Hexen: Vestiges of Grandeur نیز می‌شود.

این دو اپیزود تمام توسط تیم Nightdive طراحی و توسعه داده شده و به وضح تلاش این تیم مبنی بر حفظ وفاداری به سبک و ساختار کلاسیک و همزمان ارائه چالش‌هایی مدرن‌تر و ریتم بهتر مشهود است. علاوه بر این، این مجموعه بیش از صد نقشه‌ در مود Deathmatch را هم شامل می‌شود که برای طرفداران بخش چندنفره‌ی کلاسیک می‌تواند بسیار جذاب باشد.

از نظر فنی، بازی با رزولوشن 4K، نرخ فریم 120، نمای عریض (widescreen)، و کنترل آزاد دوربین (free-look) رنگ و لعابی جذاب و چشم‌گیر پیدا کرده است. تیم سازنده موفق شده با افزودن این المان‌ها به این بسته، تجربه این آثار ارزشمند را به استانداردهای امروزی نزدیک می‌کنند. علاوه بر آن، پشتیبانی از مولتی‌پلیر کراس‌پلتفرم تا 16 بازیکن و وسواس به کار رفته در توسعه این بسته نشانه وسواس سازندگان در ارائه محتوایی با کیفیت و گسترده است.

Heretic – همچنان ساده اما کافی!

بازی Heretic حالا بیش از هر زمان دیگری یادآور این نکته است که سادگی الزاما یک ضعف نیست. سرعت بالای گیم‌پلی، تنوع دشمنان و سلاح‌های جادویی و ساختار مرحله‌ای که در کنار خطی بودن، مملو از سورپرایز است، باعث می‌شود که تجربه‌ی این اثر بعد از سال‌ها همچنان لذت‌بخش باشد.

سازندگان در این بازسازی تلاش کرده‌اند با نورپردازی بهتر و طراحی بافت‌ها هویت بصری بازی را تقویت کرده و فضای تیره‌وتار آن را به بهترین شکل به تصویر بکشند. تغییرات مکانیزم‌های کنترلی بازی به ساختار مدرن هم باعث شده که هدف‌گیری و حرکت به مراتب روان‌تر شود. اگر در گذشته Heretic مشابه با کلونی از Doom با پوسته‌ی فانتزی به نظر می‌رسید، حالا شخصیت مستقل‌تری پیدا کرده و می‌تواند به‌عنوان یک بومر شوتر جدی گرفته شود.

Hexen – سفری مجدد به قلب جادوی سیاه!

شاید بتوان مهم‌ترین ویژگی بازی Hexen را مرز باریکی که در آن میان جذابیت و آزردگی وجود دارد، دانست. ساختار هاب-محور و معماهای چندلایه‌ی آن بعضاً چنان پیچیده بود (و هست!) که بازیکنان در دهه‌ی 90 بدون راهنما ممکن بود روزها در یک قسمت گیر کند.

در نسخه‌ی جدید، طراحی نقشه و نشانگرهای راهنما تا حد زیادی این مشکل را رفع داده‌اند. البته هنوز هم Hexen تجربه‌ای چالش‌برانگیز و نیازمند صبر به شمار می‌رود، اما اکنون سختی آن منطقی‌تر و ارگانیک‌تر شده است. سیستم انتخاب کلاس و توانایی‌های متفاوت هر یک از آن‌ها (جنگجو، روحانی، جادوگر) همچنان تجربه‌ای متنوع ارائه می‌دهد. برای بازیکنان امروزی که به شوترهای سریع و ساده عادت کرده‌اند، سختی و محدودیت‌های Hexen می‌توانند غافلگیرکننده باشد، اما نمی‌توان از جایگاه ویژه و متفاوت آن در تاریخ صنعت بازی بی‌توجه عبور کرد.

موسیقی: موجی از نوستالژی

موسیقی یکی از نقاط قوت این بسته است. Nightdive با همکاری Andrew Hulshult، آهنگسازی که پیش‌تر روی دو بازی Doom Eternal و ریمستر Quake کار کرده، قطعات Heretic و Hexen را با وسواسی ملموس بازسازی نموده است. یکی از ویژگی‌های مثبت این مجموعه این بوده که بازیکنان می‌توانند هر لحظه میان موسیقی نسخه‌ی اصلی و نسخه‌ی ریمیکس جابه‌جا شوند. این بسته از منظر صوتی هم به حس نوستالژی بازیکنان قدیمی پاسخی رضایت‌بخش داده و هم کیفیتی مناسب برای مخاطبان سخت‌گیر امروزی دارد.

سخن پایانی

بازی Heretic + Hexen را می‌توان نمونه‌ای کم‌نظیر از بازسازی آثار کلاسیک هنر هشتم دانست که هم ارزش تاریخی داشته و هم هنوز می‌توانند سرگرم‌کننده باشند. تیم Nightdive با حفظ وفاداری به ریشه‌ها و افزودن امکانات مدرن، تجربه‌ای خلق کرده که برای بازیکنان قدیمی یک سفر نوستالژیک به شمار رفته و برای بازیکنان جدید نیز فرصتی برای کشف بخشی از تاریخ ژانر شوتر است. کیفیت و کمیت قابل توجه این مجموعه و قیمت مناسب، آن را به یکی از بازسازی‌های خوب سال‌های اخیر دنیای بازی تبدیل می‌کنند.

English review round-up

Heretic + Hexen stands out as a rare example of how classic titles can be faithfully revitalized. Nightdive has preserved the spirit of the originals while adding modern enhancements, creating a nostalgic trip for veteran players and a chance for newcomers to explore a key chapter in shooter history. With strong content, solid quality, and a fair price, this collection ranks among the better remasters of recent years.