نقد بازی Evil Genius 2: World Domination ; بد بودن خوب است!

معمولاً در دنیای بازی‌ها رسم است که مخاطب در نقش قهرمان و مثبت داستان قرار داده شود. همیشه انسان‌ها به سمت خوبی جلب می‌شوند و طبیعی است که ترجیح بر آن باشد که در جبهه خوبی جنگید. البته در این مورد استثناهایی هم وجود دارد، مانند ضدقهرمانی چون «کریتوس» (Kratos) سری «خدای جنگ» (God of War). البته همیشه آثاری نیز هستند که تلاش می‌کنند داستان را از دید نقش منفی ارائه کنند که این مسئله در دنیای بازی‌های RTS و مدیریتی پررنگ‌تر است. بازی Evil Genius 2 World Domination ادامه‌ای بر شماره اول این بازی است که حدود 17 سال پیش در سال 2004 عرضه شد. با نقد و بررسی بازی Evil Genius 2 با پی اس ارنا همراه باشید.

قرار گرفتن در نقش شخصیتی الهام گرفته‌شده از نقش منفی سری فیلم‌های جیمز باند و ترکیب آن با مکانیک‌های مدیریتی و درعین‌حال با تم کمدی و خنده‌دار تجربه‌ای خاص و جالب بود که طرفداران بسیاری پیدا کرد. حال شماره دوم این بازی آمده تا هم طرفداران را بعد از سال‌ها راضی کند و هم یکی از خاص‌ترین تجارب در سبک استراتژی-مدیریتی را در اختیار قرار دهد.

در بازی Evil Genius 2 World Domination شخصیت اصلی از بین 4 نفر باقدرت خاص انتخاب می‌شود و با حضور او در جزیره مخصوص، تلاش برای تسلط بر دنیا آغاز می‌گردد. این شخصیت‌ها هرکدام با الهام از نقش منفی یکی از فیلم‌های جیمز باند به حالت طنز و کلیشه‌ای طراحی‌شده‌اند. برای مثال،  Maximilian که بر اساس Ernst Stavro Blofeld در بازی حضور دارد. هر شخصیت قدرتی passive مخصوص به خود دارد که مرتبط به یکی از انواع نیروهای استخدامی است. این قدرت‌ها بر عملکرد نیروها تأثیر مثبتی دارد مانند سرعت تحقیقات و یا بهینه‌تر شدن حفاظت از پایگاه.

در کنار آن، در قدرت جانبی قابل اکتیو کردن نیز هست که البته یکی از آن‌ها در میان تمامی شخصیت‌ها یکی است و فقط اسم متفاوتی دارد. قدرت دوم مختص شخصیت و مرتبط به تخصص او است، برای مثال Red Ivan که با استفاده از بازوکای خود می‌تواند در کسری از ثانیه دشمن را از بین ببرد. در کل، تفاوت این شخصیت‌ها بیشتر مختص به تفاوت ظاهری آن‌ها و تفاوت شکل و شمایل اتاق مخصوص آن‌ها است و در عمل تفاوت چندانی در روال معمول بازی ندارند. برای احداث پایگاه اصلی، می‌توان از بین سه جزیره یکی را انتخاب کرد که علاوه بر تفاوت کلی ظاهری، در تعداد مترمربع زمین در دسترس و درجه سختی گروه‌های دشمن با یکدیگر تفاوت دارند.

 

پس از انتخاب مکان پایگاه و البته شخصیت (منفی) اصلی، بازی Evil Genius 2 World Domination آغاز می‌شود. به‌طورکلی روال بازی احداث و گسترش پایگاه، استخدام نیروهای متخصص مختلف و انجام عملیات شیطانی در جای‌جای دنیا است. این هدف با ساخت اتاق‌های مختلف با کاربردهای متفاوت و انجام هدف‌ها (objective) میسر می‌شود.

طبیعتاً تعداد زیادی از اتاق‌ها در راستای تربیت نیروهای مختلف (نگهبان، دانشمند، تعمیرکار، خدمتکار و غیره) و برطرف کردن نیازهای آن‌ها ساخته می‌شوند. هر نیرو نیاز به برطرف کردن چند نیاز دارد: سلامتی، غذا و چیزی به نام Smarts. طبیعتاً تعدادی اتاق‌ها مخصوص رسیدگی به این نیازها هستند؛ مثلاً سالن خواب، غذاخوری و تفریح. بقیه اتاق‌ها به موضوعاتی مانند تحقیقات،  نگهبانی، انبار پول، ژنراتور تولید نیرو و غیره تقسیم می‌شوند. علاوه بر تمام این موارد، امکانات مختلفی برای دفاع بهتر از پایگاه نیز برای خرید وجود دارند، مانند انواع و اقسام تله‌ها (مانند تیرهای سمی، کوسه در حوض آب و لیزر محافظ) و دوربین‌های حفاظتی. در کل تعداد قابل‌توجهی از امکانات و اتاق‌های مختلف برای اداره پایگاه در اختیار مخاطب قرار می‌گیرد که قابل‌تحسین است.

 

طبیعتاً در همان ابتدای شروع بازی Evil Genius 2: World Domination تمامی امکانات مختلف برای استفاده آزاد نیستند و در حین پیشروی کم‌کم در اختیار مخاطب قرار می‌گیرند. این مسئله در اکثر موارد با به‌کار گماردن دانشمندان و تحقیقات انجام می‌شود که خود به زمان و پول نیاز دارد. متأسفانه سرعت پیشروی تحقیقات تا حدی طولانی به نظر می‌آید، به‌خصوص اینکه حتی با ساخت تجهیزات بیشتر و استخدام نیروی بیشتر نمی‌توان بر روی بیشتر از موضوع تحقیق کرد. مثلاً یکی از مهم‌ترین اهداف اولیه قابلیت ساخت راه‌پله برای دسترسی به 4 طبقه دیگر پایگاه است که خود در پی دو پیش‌نیاز قرار دارد و آزاد کردن آن زمان بسیار زیادی نیاز دارد.

بااین‌وجود بدون در نظر گرفتن زمان آزاد کردن، بازی به خوبی مرحله‌به‌مرحله امکانات مختلف را آزاد می‌کند تا مخاطب در مقابل انتخاب‌های بسیار زیاد گیج نشود. این مسئله همچنین ازآنجا اهمیت دارد که در حین پیشرفت، نیاز برای بزرگ کردن محیط اتاق‌ها به وجود می‌آید.

خوشبختانه کوچک و بزرگ کردن اتاق‌ها و جابه‌جا کردن وسایل درون آن‌ها به‌سادگی قابل انجام است. قسمت قابل‌تحسین دیگر، قرار دادن قابلیت آزاد کردن امکانات در پی objective های جانبی به نام Side stories است. انتخاب هرکدام از این داستان‌های جانبی به نشان دادن میان‌پرده‌های کوتاهی همراه است که به طنز در مورد مثلاً نیاز به تربیت نیروی دانشمند صبحت می‌کند. سپس پیش‌نیاز برای انجام آن گفته می‌شود و در پایان، مقداری پول به‌عنوان پاداش داده می‌شود. این نحوه قرار دادن روال پیشرفت در بازی در قالب اهداف نه تنها سبب جلوگیری از یکنواختی گیمپلی می‌شود، بلکه به خوبی به حالت آموزشی به مخاطب کمک می‌کند تا پیشرفت خود را با برنامه‌ریزی همراه کند.

 

تمامی این اهداف در بازی Evil Genius 2: World Domination در راستای همان قسمت تسلط بر دنیا در نام بازی است. این کار در قسمت نقشه دنیا انجام می‌شود. با ایجاد شبکه عملیاتی در هر منطقه، دسترسی به انواع و اقسام اهداف شیطانی میسر می‌گردد.

کاهش Heat (جلب شدن توجه دشمنان) در راستای انجام این کارها و عملیات برای به‌دست آوردن پول همیشه در هر منطقه وجود دارد. اهداف دیگر در حین پیشروی در بازی در مناطق ظاهر می‌شوند، مانند رشوه دادن به سیاست‌مدارها، دزدیدن نیروهای متخصص برای تفتیش و آزاد کردن امکانات جدید در پایگاه.

هر منطقه نیز در اختیار یکی از چند گروه دشمن قرار دارد که با توجه به درجه سختی و مکان پایگاه حریف‌هایی با قدرت‌های کم یا زیاد خواهند بود. این قسمت بازی ساده‌ترین و تا حدی یکنواخت‌ترین بخش آن است. حداکثر تعامل به تعدادی آیکن و متن خلاصه می‌شود و حالت جذاب و دینامیک قسمت مدیریت پایگاه را ندارند. در این بخش بازی بیشتر حالت کار کردن با برنامه اکسل (Exel) و اعداد را دارد تا گیمپلی جذاب و درگیر کننده. البته در مواردی این مأموریت‌ها آزاد کردن کمک دست یا Henchman را از میان چند انتخاب در پی خوددارند که شاید بهترین نوع آن‌ها باشد، چون نتیجه آن به‌صورت فیزیکی و قابل‌لمس در پایگاه دیده می‌شود.

به انجام رساندن انواع و اقسام عملیات‌های شیطانی و غیرقانونی در قسمت نقشه دنیای بازی Evil Genius 2: World Domination بالاخره سبب جلب‌توجه گروه‌های جان‌برکف می‌شود. در ابتدا این گروه‌ها برای تحقیقات تعدادی کارآگاه را به پایگاه اصلی می‌فرستند و حضور آن‌ها توسط بازی اعلام می‌شود. این افراد شروع به گشت و گذار در اتاق‌ها می‌کنند و از موارد مشکوک مانند اتاق نگهبانان و انبار اسلحه‌ها عکس می‌گیرند. در ضمن با انجام این کار نوار مخصوص اطلاعات آن‌ها پر می‌شود و در صورت پیدا کردن مدارک کارهای خلاف به‌اندازه کافی، از پایگاه فرار می‌کنند که سبب بالا رفتن Heat از جانب گروهشان می‌شود.

در صورت رشد بیش‌ازحد Heat، این سری گروه مبارز تعدادی سرباز یا حتا Super agent به پایگاه می‌فرستند که تنها هدف آن‌ها از بین بردن پایگاه است و به‌محض رسیدن شروع به مبارزه می‌کنند. با توجه به اینکه تعداد نیروهای شاغل در پایگاه همیشه محدود است و آموزش تخصص آن‌ها وقت‌گیر و هزینه‌بر، بهترین روش برای مبارزه در مرحله اولیه جلوگیری از اطلاعات جمع‌کردن کارآگاهان (برای مثال با از بین بردن Resolve یا پشتکار آن‌ها) است. در صورت موردحمله قرار گرفتن، استفاده مناسب از انواع و اقسام تله‌ها سبب می‌شود که قبل از شروع درگیری حداقل تعداد قابل‌توجهی از دشمنان از بین بروند.

 

دست‌وپنجه نرم کردن با مهمانان ناخوانده در بازی Evil Genius 2: World Domination برخلاف قسمت عملیات در دنیا درگیر کننده‌ترین قسمت بازی است. قرار دادن تله‌ها، دوبین‌های حفاظتی و استفاده از امکانات مختلف برای گول زدن دشمنان همگی نیاز به برنامه‌ریزی و چینش مناسب دارند که باتجربه و خطا به‌دست می‌آید.

تماشای از بین رفتن تک‌تک نیروهای دشمن بدون درگیری مستقیم بسیار لذت‌بخش و جالب است. البته در این میان تعدادی مشکل کنترل و دسترسی به نیروها مشخص می‌شود. در مرحله اول، انتخاب کردن شخصیت اصلی و Henchman در پی دو کلیک است و خود در اوج درگیری این عمل را کند می‌کند. در قسمت بعدی، راهی برای مشخص کردن مسیر نگهبانی وجود ندارد و اتفاق می‌افتد که در هنگام نیاز به استفاده از این نیروهای قوی، در مکانی بافاصله بسیار از محل درگیری در حال گشت و گزار هستند.

با توجه به اینکه نحوه برخورد با هر دشمن نیاز به انتخاب جداگانه توسط مخاطب دارد، کلیک کردن روی تک‌تک آن‌ها نیز در شلوغی درگیری مشکل است و ای‌کاش روشی برای انتخاب حالت از پیش تعیین‌شده برای این کار وجود داشت. البته در موارد اورژانسی، می‌توان با اعلام حالت قرمز تمامی پایگاه را به آمادگی فراخواند و نیروها را به مکان از پیش انتخاب‌شده دعوت کرد.

این نداشتن کنترل مستقیم بر نیروها در بازی Evil Genius 2: World Domination به یکی از نقاط ضعف اصلی آن تبدیل می‌شود، به‌خصوص پس از گذشتن ساعات اولیه و گسترش پایگاه. در تمامی بازی‌های مدیریتی معمول و طبیعی است که برخلاف سبک استراتژی همزمان (RTS) دادن دستور مستقیم به نیروها امکان‌پذیر نباشد. ولی اکثر این آثار حداقل تعدادی امکانات برای تنظیم اولویت‌بندی وظایف در اختیار شما قرار می‌دهند.

عدم کنترل بر کارمندان و نیروها سبب می‌شود که در مواردی باوجود نیاز به رسیدگی اضطراری به مشکلات، راهی به‌جز تماشا کردن و دعا برای تصمیم‌گیری به‌موقع و مناسب هوش مصنوعی وجود ندارد. برای مثال دستگاه‌های مختلف پایگاه پس از مدتی نیاز به تعمیر و آب‌بندی دارند که این مسئله وظیفه مهندسین است. در مواردی پیش آمد که باوجود نزدیک بودن به خرابی دستگاه و حضور داشتن تعداد کافی مهندس، هیچ راهی برای فراخواندن آن‌ها برای تعمیر دستگاه در معرض خطر نبود. تنها راه صبر کردن بود تا بالاخره یکی از این نیروها لطف کند به اتاق موردنظر بیاید.

قسمت دیگر، عدم امکان شیفت بندی نیروها بر سرکار است. نیروها طبیعتاً برای برطرف کردن نیاز خود باید به مکان مناسب مانند اتاق‌خواب و غذاخوری بروند که در این صورت محل کارشان خالی می‌ماند. این مسئله به این معنی است که کارهای تحقیقاتی، امنیتی و غیره برای مدتی از کار می‌افتند. البته اولویت‌بندی کلی برای وظیفه نیروها وجود دارد ولی باز این مسئله در موارد اضطراری چندان کاربرد ندارد. اگر می‌شد برای کارهای مهم مسیر مخصوص مشخص کرد، با مقداری برنامه‌ریزی می‌شد بسیار مفیدتر به نیازهای پایگاه رسیدگی کرد.

 

قسمتی که تقریباً به نحو احسن در بازی Evil Genius 2: World Domination انجام‌شده گرافیک و صداگذاری آن است. با توجه به موضوع کلی خشن بازی که شامل شکنجه، قتل و تخریب است و همینطور الهام گرفتن از دنیای جیمز بند، سازندگان گرافیک بازی را به حالت کارتونی شاداب و رنگارنگ طراحی کرده‌اند. طراحی شخصیت‌ها حالتی مبالغه مانند دارد که کاملاً با فضای شاد و کمدی آن می‌خواند. طراحی اتاق‌ها و وسایل درون آن‌ها نیز حالتی فانتزی و غیر جدی دارد که انجام کارهایی مانند شکنجه دشمنان را به خوبی کمدی می‌کند.

برای مثال تربیت نیروهای امنیتی توسط تمرین بوکس کردن آن‌ها با روبات‌های بوکسور انجام می‌شود! قسمت بسیار جالب دیگر تله‌های مختلف و خنده‌دار بازی است: پنکه بزرگ که دشمنان را به‌عقب پرت می‌کند یا دستگاهی که فرد موردنظر را در قالب یخ قرار می‌دهد.

انیمیشن‌های بازی نیز خاص و جالب است به‌گونه‌ای که از نحوه راه رفتن و دویدن می‌توان به نقش شخصیت‌های مختلف پی برد. البته به نظر می‌آید که در برخی از آن‌ها مقداری خساست به خرج داده‌شده است چون تمامی انمیشین‌های ساخت‌وساز، جابه‌جا کردن دستگاه‌ها و جنازه دشمنان همگی یکسان طراحی‌شده‌اند که در طی آن نیروهای کارگر با دستگاهی مانند جاروی بزرگ کار می‌کنند.

صداگذاری بامزه شخصیت‌های مختلف و افکت‌های صوتی نیز همگی کاملاً منطبق با حال و هوای بازی هستند که این مسئله در مورد آهنگ‌های آن نیز صادق است. آهنگ‌ها همگی موسیقی متن فیلم‌های جیمز باند را به یاد می‌آورند که البته آهنگی که پس‌زمینه گیمپلی اداره روزمره پایگاه است زیاد از حد تکرار می‌شود و بدترین آهنگ بازی است که پس از مدتی کلافه کننده می‌شود.

 

به‌احتمال‌زیاد انتظار بالای یک دهه برای تجربه بازی Evil Genius 2: World Domination برای طرفداران آن ارزش داشته است. بهینه کردن قسمت‌های مهمی از شماره یک و ارتقای گرافیک بازی کاملاً به چشم می‌آید و در بهبود روال آن نقش مهمی داشته است. گیم‌پلی این بازی شاید خاص‌ترین و جالب‌ترین تجربه بازی‌های مدیریتی این روزها باشد.

مرحله مرحله نکردن بازی و متصل کردن پیشرفت در آن به اهداف جالب و دینامیک شاید بهترین قسمت بازی باشد که امید است بقیه بازی‌ها از آن الهام بگیرند. در کنار قسمت قوی، درگیر کننده و جذاب اداره پایگاه البته قسمت ساده عملیات در نقشه دنیا است که چندان پیشرفت خاصی نداشته و هنوز در حد کلیک کردن و خواندن متون است و بیشتر به بازی تنازعی مانند Plauge inc. شباهت دارد.

نبود امکانات بیشتر برای مدیریت پایگاه و کندی روال پیشرفت در نیمه دوم بازی نیز از قسمت‌هایی است که نیاز به تغییر دارد. بااین‌وجود، دنیای شاد و خنده‌دار بازی در کنار مکانیک‌های جالب مدیریتی بازی Evil Genius 2: World Domination و از همه مهم‌تر خاص بودن آن ارزش این بازی را چند برابر می‌کند. وجود 4 شخصیت اصلی، تعدادی Henchman و سه جزیره متفاوت برای احداث پایگاه تضمین می‌کنند که تجربه بازی تا شاید صدها ساعت تازه و جذاب باقی بماند.

The second entry to the beloved James Bondian villain simulator, Evil Genius 2: World Domination is finally out in the wild after a grueling 16 year wait. Rebellion has done a wonderful job of bringing the quirky and hilarious cartoony take on the spy genre to the current age and in brief, the game looks and sound great. The gameplay has been updated to and while carrying schemes in the world map has been left simplified and abstract with much less engagement, the meat of the game lies in managing the day to day workings in the evil lair. This is where the game truly shines with interesting unlocks (specially traps), facilities and characters.

While there are some downsides such as lack of control over how tasks are carried out by minions and the midgame game be an slug, the innovative method of tying progress to small side objective called short stories makes sure to keep the experience fresh and interesting. Overall, while Evil Genius 2 stumbles in some places, the overall package is sure to satisfy both newcomers and the fans of the previous game while being a unique and interesting entry in the management sim genre.