نقد بازی SUPERHOT: MIND CONTROL DELETE

چه می‌شد اگر تا زمانی که ما حرکت نمی‌کردیم، زمان نیز ساکن می‌ماند؟ یعنی به محض حرکت کردن ما، زمان نیز حرکت رو به جلوی خود را ادامه می‌داد و به محض ایستادن‌مان، زمان نیز می‌ایستاد. این ایده جالب را بازی Superhot برای اولین بار و به بهترین شکل ممکن در مدیوم بازی‌های ویدیویی به اجرا درآورد. جایی که شما در آن اگر شخصیتی که کنترل آن را در دست دارید، حرکت دهید زمان نیز از حالت سکون در می‌آید و اشیا و افراد اطراف شما به حرکت‌شان ادامه می‌دهند. البته، در Superhot زمان یا بهتر است بگوییم حرکت اشیا و افراد (چون به‌صورت مستقیم در بازی اول و دوم که در حال خواندن نقدش هستید، به ایستا بودن زمان اشاره نشده) وقتی شما یک‌جا ایستاده باشید، خیلی خیلی کند است. یعنی حرکت آنها ادامه دارد ولی خیلی خیلی آهسته این اتفاق می‌افتد و همین مهم باعث می‌شود شما فرصت تصمیم‌گیری برای واکنش نشان دادن به اتفاقات اطراف خود را داشته باشید. اولین سوپرهات که برای اولین‌بار در سال ۲۰۱۶ منتشر شد، به موفقیت چشم‌گیری رسید و جز بازی‌های مستقل موفق و پرطرفدار آن سال به حساب می‌آمد. بعد از حدودا چهار سال، تیم سازنده این بازی عنوان جدیدی را اخیرا راهی بازار کرده که SUPERHOT: MIND CONTROL DELETE نام دارد. در ادامه با نقد بازی SUPERHOT: MIND CONTROL DELETE همراه پی اس آرنا باشید تا ببینیم دومین سوپرهات به اندازه وارث خود توانسته نوآوری کند و از گیمرها و منتقدها دلبری یا خیر.

فلسفه سوپرهات و مکانیک اصلی گیم‌پلی آن خیلی ساده است: وقتی حرکت می‌کنی، حواست به اطراف‌ات باشد. اگر شما در بازی کاری نکنید و حرکتی نداشته باشید، زمان خیلی آهسته می‌گذرد و هر موجود و شی متحرکی که اطراف‌تان باشد، با سرعت لاک‌پشت به حرکت‌اش ادامه می‌دهد تا اگر تیری دارد به سمت شما می‌آید یا فردی با کاتانا از پشت سر می‌خواهد به شما ضربه بزند، فرصت جا خالی دادن را داشته باشید.

مکانیک اصلی گیم‌پلی بازی روی کاغذ جذاب است، اما برای پیاده‌سازی جذاب آن نیاز به طراحی بازی و طراحی مرحله بسیار فکرشده داریم و همچنین تنوع بالای مراحل و دشمن‌ها؛ چیزی که قسمت اول Superhot داشت و به علاوه آن، سازندگان برای این بازی هویتی تعریف کرده بودند که گویا Superhot در حال کنترل ذهن شما بود! می‌دانست خواسته‌های شما چیست (کشتن و خون‌ریزی بیشتر!) و به شما تلقین می‌کرد که با پیشروی در بازی، شما دارید دستورات آن را اجرا می‌کنید! بازی Superhot قصه‌ای برای روایت کردن نداشت، اما سناریوهای کوچکی را کنار یکدیگر چیده بود و آنها را در دل مراحل خودش گنجانده بود که شما را به‌شکل عجیبی درگیر خود می‌کرد.  همه چیز قسمت اول بازی Superhot ناب و تازه بود اما هر موقعی که چنین اثری خلق می‌شود، تکرار آن در قسمت بعدی و دنباله اثر اول چالشی است طاقت‌فرسا؛ چالشی که بازی SUPERHOT: MIND CONTROL DELETE را در نهایت به زانو درآورده است.

به گفته سازندگان بازی، SUPERHOT: MIND CONTROL DELETE قسمت دوم سوپرهات نیست، اما مطمئنا نمی‌شود کتمان کرد که دنباله قسمت اول است. SUPERHOT: MCD (عبارت MIND CONTROL DELETE را خلاصه کردم) از نظر گیم‌پلی و مکانیک‌هایش نسبت به قسمت اول بازی اضافه‌جاتی دارد که سلاخی کردن دشمن‌های قرمز و شیشه‌ای بازی را لذت‌بخش‌تر کرده. برای مثال بعد از گذراندن چند مرحله، به جایی می‌رسید که بازی به شما پیشنهاد Hack یا همان ارتقا می‌دهد و می‌توانید با انجام این ارتقا یک جان اضافه دریافت کنید، اشیایی که پرت می‌کنید بعد از خرد شدن تبدیل به گلوله شوند و پخش شوند و غیره. اما جدای از مراحل بیشتر و قابلیت ارتقا، SUPERHOT: MCD هیچ چیز جدید دیگری ندارد و حتی اگر فرض کنیم که این بازی فقط برای دو سال در دست ساخت بوده، باز هم دو سال زمان زیادی است. البته انتظار نمی‌رود که تیم سازنده بازی در کل بازی اول را تغییر دهد، اما کمبود محتوای جدید و تازه فقط یکی از مشکلات سوپرهات دوم است.

یکی دیگر از مشکلات بازی SUPERHOT: MIND CONTROL DELETE نداشتن تنوع در مراحل متعددش است در کنار طراحی نه‌چندان هوشمندانه تعدادی از آنها. همان‌طور که در ویدیو بالا می‌بینید، اول مرحله من در طبقه دوم اتاقی قرار دارم و دشمن‌ها در طبقه پایینی منتظر هستند تا مرا سلاخی کنند، اما اگر من پایین نروم آنها هیچ تلاشی برای کشتن من نمی‌کنند. در این موقعیت، حتی محرکی وجود نداشت که مرا مجبور کند که به پایین بپرم و چنین اتفاقی در عنوانی چون سوپرهات اصلا جالب نیست. زیرا این بازی با تمرکز زیادی بر محرک‌های بیرونی (دشمن‌ها و اسلحه‌هایشان) برای شما چالش ایجاد می‌کند و شما را وادار به بازی کردن می‌کند. وقتی خطری مرا تهدید نکند، من هم دلیلی برای بازی کردن ندارم! لازم است بدانید که مرحله بالا جز مراحل بخش داستانی بازی است و نه حالت‌های چالشی و دیگر حالت‌های آن.

همین بی‌دقتی‌ها و عدم توجه به ظرافت طراحی مرحله و بازی برای چنین اثری، باعث شده‌اند که رفته‌رفته SUPERHOT: MCD اسیر یک روند تکراری شود؛ روندی که در آن شما فقط پشت سر هم مراحل را رد می‌کنید، خودتان را ارتقا می‌دهید و دوباره به پشت سر گذاشتن مراحل مشغول می‌شوید.

یکی دیگر از مشکلات اساسی بازی SUPERHOT: MIND CONTROL DELETE نداشتن هویت اصیل بازی قبلی است. بازی قبلی از هر فرصتی استفاده می‌کرد که سربه‌سر شما بگذارد و حرص‌تان را دربیاورد تا این‌که با خود بگویید «چرا این بازی فکر می‌کند که می‌تواند به من دستور بدهد چه‌کار کنم!؟». اگر چیزی که در ویدیو بالا تماشا کردید در بازی قبلی اتفاق می‌افتاد، شاهد متن‌های زیر روی تصویر بودیم:

Don’t waste time!

وقت را تلف نکن!

You are not in control!

اختیار دست تو نیست!

جدای از این مهم، بازی SUPERHOT: MCD تلاش نمی‌کند که حس هیجان و تعلیقی که در بازی اول وجود داشت را در شما ایجاد کند. این دو حس با کمک صدا و موسیقی خیلی سریع‌تر در مخاطب ایجاد می‌شوند، دو عنصری که SUPERHOT: MCD از آنها تهی است جز در یکی دو مرحله به‌خصوص.

در نهایت، باید بگویم که بازی SUPERHOT: MIND CONTROL DELETE نتوانسته پا جای پای وارث خود بگذارد و ادامه‌دهنده مسیر آن باشد. مراحل بیشتر و دشمن‌های بیشتر تا زمانی که با یک اثر بی‌هویت روبه‌رو باشیم، هر چه‌قدر هم که گیم‌پلی آن سرگرم‌کننده باشد، باعث ساخته شدن یک بازی خوب نمی‌شوند.

کد بازی توسط سازندگان برای سایت پی اس آرنا ارسال شده است.

خلاصه‌ای انگلیسی از نقد بازی SUPERHOT: MIND CONTROL DELETE:

SUPERHOT: MIND CONTROL DELETE gives us More, but it is not what we expected considering how a great and fresh experience the first game was. There are more levels and more mechanics, but SUPERHOT: MCD has lost its creativity and delicacy in the game and level design. We need More for real! Don’t waste time and give us what we have been waiting for. You know you are not in control right!?