تا جایی که چشم کار میکند، فضا پر از خاکستر و آتش است، روی زمین تکههای جدا شده موجودات عجیبالخلقه دیده میشود و در این بین شخصی با قامت یک هیولا که سلاحی در دست دارد را میبینیم. او در حالی که نفس نفس میزند کلاهش را برمیدارد و میبینیم که زیر این پوسته موجود هیولا شکل، یک دختر درمانده نفس میکشد. دختری که برای بقای خود، همرزمان و دوستانش با موجوداتی که حتا در مخیله ما هم نمیگنجد، میجنگد. تا بتواند در این سیارهی متخاصم جایی برای آخرین انسانهایی که زنده ماندهاند پیدا کند. این است داستان جدیدترین دست پخت استودیوی People Can Fly که عناوینی چون Gears of War و Bulletstorm را برای طرفداران شوترهای پرتلاتو به ارمغان آوردهاند.
بازی Outriders آخرین حماسه سازندگان بازی GoW است و در این مطلب قصد دارم که نگاهی به بسته الحاقی این بازی با نام Outriders: Worldslayer بیندازم تا ببینیم که آیا در این بازی به سراغ سلاخی کردن دنیا میرویم یا نه. با پیاسارنا همراه باشید.
بازی Outriders: Worldslayer یک اثر لوتر شوتر است و این یعنی که شما باید هرچه که جلوی چشمتان است را به خاک و خون بکشید تا شاید که از بقایای آنها یک سلاح یا زره افسانهای نسیب شما شود. در این بازی هدف اصلی داستان آن نیست، بلکه درواقع تجربهای است که باید بتواند شما را ساعتها در سیاه چالههای (Dungeon) تکراری نگه دارد تا بتوانید سلاحهای قویتر به دست آورید تا به سراغ دشمنهای سرسختتر و باسهای خطرناکتر بروید.
در این گونه بازیها هدف اصلی لذت بردن از المانهای هسته گیمپلی است و برای این منظور، بازی باید گیمپلی جذابی داشته باشد تا بتواند از پیله داستان بیرون آید و درواقع این المانها پرهای پرواز پروانهی زیبایی هستند که بعد از اتمام داستان تازه از پیله خود بیرون رانده شده. حال آیا بازی Outriders: Worldslayer توانسته در این مهم موفق شود یا خیر؟
بگذارید ابتدا کمی از داستان بازی را برایتان شرح دهم تا بعد از آن به سراغ اصل کار یعنی گیم پلی بازی برویم. همانگونه که احتمالا حدس زدهاید، داستان بازی درباره انسانهایی است که احتمالا آخرین موجودات از نژاد خود هستند که نفس میکشند و در سیارههای دور به دنبال نشانهای از زندگیاند تا بتوانند به حیات خود ادامه دهند. شخصیت اصلی بازی هم یک ستوان نظامی است که وظیفه محافظت از انسانها را بر دوش دارد. در داستان بازی اصلی انسانها با خبر میشوند که اوضاع آنگونه که به آنها گزارش شده بود نیست و این دنیایی که در آن پا گذاشتهاند درواقع یکی از خطرناکترین سیارههایی است که میتوانستند به آن راه یابند.
قضیه از این قرار است که در ابتدا گزارشها درست بودند و سیاره ایناک (Enoch) مکانی مناسب برای زندگی انسانها بود. اما تا انسانها به این سیاره برسند اتفاقات دهشتناکی در ایناک رخ داده و تبدیل به یک سلاخخانه برای موجودات خارج از این سیاره شده بود. مقصر اصلی این اتفاق هم پدیدهای به نام اِنامولی (Anomaly) است که بالانس سیاره را بههم زده. خلاصه این که در داستان اصلی شخصیتهای بازی نمیتوانند در امن کردن سیاره موفق شوند و داستان بازی Outriders: Worldslayer هم از اینجا شروع میشود، از تلاش ناموفق انسانها برای زنده ماندن. حال این که در پایان چه اتفاقی میافتد را لو نمیدهم تا خودتان آن را تجربه کنید. ولی بدانید که این بسته الحاقی هم پایان کار است و هم نیست.
بعد از اتمام داستان شما به یک سیاه چاله چند لایه دسترسی پیدا میکنید که دشمنان در آنجا قویترند اما جایزه کشتن آنها هم سنگینتر. دقیقا اینجا است که گیم پلی بازی معنای خودش را مییابد. بازی در ابتدا به شما 4 کلاس مختلف را ارایه میدهد که هرکدام یک پلی استایل کاملا متفاوت را میطلبند. پس نگران تکراری شدن بازی نباشید. میتوانید هر کدام از کلاسها را به پایان بازی یا به اصطلاح End Game آن برسانید و هر از چندگاهی بین اینها جابهجا شوید، البته اگر بهدنبال تنوع هستید.
هر کلاس 3 شاخه جدا دارد که کاملا روی تصمیماتی که در بازی میگیرید تاثیر میگذارند. حال این یعنی چه؟ قضیه از این قرار است که سلاحها و زرههای بازی پرکهای مختلفی دارند که با قابلیتهای کلاس شما همافزایی (Synergy) دارند. اگر حوصله کنید و بادقت کلاس و ابزارتان را با هم مچ کنید، میتوانید به کابوس دشمنانتان تبدیل شوید. حس جایزهای که این همافزایی به مخاطب میدهد همان چیزی است که شما و دوستانتان را ساعتها پای بازی نگه میدارد. البته که برای بهدست آوردن سلاح و زرههای مناسب باید بارها و بارها این سیاه چالهها را بالا و پایین کنید. ولی وقتی که آنها را به دست آورید پاداش زحمتتان را میگیرید.
حال در بسته الحاقی Worldslayer میتوانید در کلاس و شاخهای که انتخاب کردهاید متخصصتر شوید، با استفاده از شاخه آپگریدی به نام PAX. همینطور یک سیستم جدید به نام Ascention به بازی اضافه شده که به آن همافزایی که صحبت کردیم بسیار کمک میکند.
این سیستم متاسفانه به مزاق برخی خوش میآید و خیلیها هم سیلقه متفاوتی دارند که خب مخاطب این گونه بازیها نیستند. سازندگان برای حل کردن تکراری شدن بازی هم کلاسهای متفاوتی را قرار دادهاند و هم قابلیت ریست کردن تمام پرکهایی که برای آپگرید کردن شخصیتتان استفاده کردهاید. در کل مشخص است که آنها از مشکل سبکی که برای بازی خود انتخاب کردهاند آگاه بوده و تمام تلاش خود را کردند که این مشکل را تعدیل کنند و در این کار هم تاحدی موفق بودند. این انتخابهای بسیار پلی استایل را با گان پلی فوقالعاده بازی ترکیب کنید و میتوانید با دوستان خود لحظات خوبی را در آن بگذرانید.
صحبت از گان پلی شد، کاری که استودیوی People Can Fly در آن مویی سفید کرده و بارها نشان داده که میتواند یک تجربه لذت بخش برای مخاطب خود بسازد. گان پلی بازی چند برگ برنده دارد، یکی این که انیمیشن و اثری که سلاحهای مختلف روی دشمنان میگذارند، حس متفاوتی از هر کلاس سلاح به شما میدهند. مثلا اگر با یک شاتگان بدن دشمنتان را به 100 قطعه مختلف تقسیم کنید و خونین و مالی شوید، حس این که یک شاتگان در دست دارید را به شما منتقل میکند. همینطور هم یک ساب ماچینگان کوچک میتواند جهنم به پا کند. اما خب این موارد را جای دیگر هم میتوانید پیدا کنید، عناوینی چون DOOM و Wolfenstein شاید حتا تجربه شوتر بهتری باشند. اما در آن بازیها نمیتوانید با شلیک به دشمنان یک گردباد آتشین را بر سر دشمنان فرود آورید و حتا آن را کنترل کنید. جادوی گان پلی لذت بخش بازی ترکیب این گونه پدیدهها با یک گان پلی قابل قبول است، این چیزی است که بازی Outriders: Worldslayer را از دیگر شوترها جدا میکند. یک بخش جدید دیگر بسته الحاقی Worldslayer سیستم Apocalypse Tier است که در واقع همان سیستم درجه سختی محسوب میشود. با راه یافتن به ردههای بالاتر سیستم Apocalypse دشمنان سرسختتر و جایزهها با ارزشتر میشوند.
شاید چند گلهی من از بازی داستان بسیار معمولی آن، دیالوگهایی که شما را وادار به نشنیدن صحبتهای همراهانتان میکند و در آخر موسیقی آن باشد. اشکالاتی که در نسخه اصلی بازی هم وجود داشتند. همینطور در ابتدای بازی، وقتی که هنوز قدرتهایتان را به دست نیاوردهاید، جنگیدن در بین خیل عظیمی از دشمنان که از هر طرف گلولهها را بر سر شما فرود میآورند میتواند بسیار طاقتفرسا باشد. این که من چندبار مجبورم با یک مینی باس معمولی بجنگم، چون جایگیری دشمنان کار من را سخت کرده و هیچ ابزاری هم برای در رفتن از دستشان ندارم، میتواند کمی زجر آور باشد. شاید اگر بازی اول شخص بود و شخصیت اصلی کمی چابکتر، این مشکلات حل میشد. آخر وقتی که شما لول دیزاینی چون بازی DOOM را انتخاب میکنید، بهتر است که ابزارهای DOOM Slayer را هم به ما بدهید. اما وقتی که قدرتهایتان را به دست میآورید این مشکل کمی کمرنگتر میشود و میتوانید در برابر دشمنان قد علم کنید.
همینطور برای این که هیجان جنگیدن با دشمنان به شما تزریق شود، نیاز به موسیقی آپبیتتری دارید تا این قطعاتی که اسمشان را موزیک گذاشتهاید. این قطعات نه تنها هیجان جنگ را به شما القا نمیکنند، بلکه کمی حس و حال شما را هم میگیرند و از بازی دور میشوید.
سازندههای بازی میخواستند که از میراثی که از بازی Gears of War با خود به همراه دارند کمی دور شوند و شیوه بازی جدیدی را خلق کنند. شما همچنان باید کاور بگیرید و از آتش دشمنان در امان بمانید، اما اگر استراتژی اصلی شما ماندن پشت کاور باشد، نمیتوانید در سرزمین ایناک جان سالم به در ببرید. سازندگان میخواستند که گیمرها شیوه بازی تهاجمیتری را امتحان کنند و برای این کار روش پر کردن بار سلامتی را کمی تغییر دادند. در بازی شما هیچ گونه منبعی برای پر کردن سلامتی ندارید، مگر با استفاده از قابلیتها دربرابر دشمنان و کشتن آنها. با این کار شما مجبورید تهاجمی بازی کنید تا زنده بمانید.
در بازی Outriders: Worldslayer میتوانید به تنهایی به جنگ دشمنان بروید، اما هم پاداشی که میگیرید چشم گیر نیست و هم از چالش جنگیدن با دشمنان سرسختتر و صحنه جنگ شلوغتری بهره نمیبرید. درواقع مشخص است که تجربه اصلی بازی وقتی معنا پیدا میکند که با یک تیم از متخصصان مختلف به جنگ دشمنان بروید نه مانند یک گرگ تنها. این مورد اشکالی ندارد که هیچ، حتا تصمیم درستی است اما تنها وقتی که با دوستان خود بازی کنید، نه این که ساعتها به صفحه مانیتور زل بزنید تا بلکه به یک تیم رندوم بپیوندید، مهمی که شانس اتفاق آن از زنده بیرون آمدن ازدل یک سیاهچاله کمتر است.
در کل بازی Outriders: Worldslayer با گانپلی فوقالعاده خود و تنوع بسیاری که با سیستم کلاسهای بازی به آن دست یافته، به هدف خود که خلق ساعتها لحظات مفرح برای مخاطبانش است میرسد.
خلاصه انگلیسی نقد بازی:
Outriders: Worldslayer is a worthy looter shooter from the creators of Gears of War and Bulletstorm that with its great synergy between upgrade systems and gear stats creates a challenging and exciting end game, and honestly this is all Worldslayer is about.
The Review
بازی Outriders: Worldslayer
بازی Outriders: Worldslayer آخرین حماسه استودیوی People Can Fly است و همان تجربهای که از سازندگان بازی Gears of War و BulletStorm را انتظار داریم به ما هدیه میدهد؛ مبارزههای پرتنش، سیستمهای آپگرید عمیق و گان پلی لذت بخشی که ما را ساعتها پای این بازی لوتر شوتر نگه میدارد.
PROS
- گان پلی لذت بخش و راضی کننده
- همافزایی فوقالعاده سیستمهای آپگرید کلاس با سلاح و زرهها
- تنوع کلاسها و سیستمهای آپگرید آنها از تکراری شدن بازی جلوگیری میکنند
- پیشرفت کلاسهای بازی و اضافه شدن سیستمهای جدید نسبت به بازی اصلی
- صدا گذاری مناسب شخصیتها
CONS
- موسیقی کمتنش و لو تمپو
- دیالوگهای ضعیف
- پلات داستانی معمولی با توجه به پتانسیل خوب ستینگ بازی
- لول دیزاین نامناسب قسمتهای اولیه بازی