نقد بازی Observer System Redux

استودیوی Bloober Team به نامی شناخته‌شده در دنیای بازی‌های ترسناک ماجراجویی تبدیل‌شده است. پس از موفقیت اولین شماره بازی Layers of Fear، در دومین تجربه بود که این استودیو موفق شد یکی از بهترین بازی‌های این سبک و کارنامه خود را به نام Observer بسازد. متأسفانه در ادامه هیچ‌کدام از آثار این استودیو چندان موفق عمل نکرد، به‌گونه‌ای که با ورود به نسل جدید و تا  بازی بعدی خود یعنی The Medium، استودیو تصمیم گرفت که به سراغ بهترین اثر خود ازنظر بازخورد مخاطبان و منتقدان برود و نسخه‌ای ارتقا یافته را فقط مخصوص کنسول‌های نسل بعد (یا نسل حاضر؟) به نام بازی Observer System Redux را تهیه و عرضه کند. این نسخه فرق چندانی با نسخه سال 2017 ندارد و بیشتر ازنظر گرافیکی ارتقا یافته است که البته از ارزش‌های آن چیزی کم نمی‌کند.

بازی Observer Sytem Redux در دنیای آشنای سایبرپانک آینده می‌گذرد. نقش اصلی بازی یعنی کارآگاه  Daniel Lazarski از اعضای تیم Observer است. این گروه پلیس قابلیت و اجازه این را دارند که با هک کردن به ذهن متهمان نفوذ کرده و از این تکنیک برای بازجویی استفاده کنند. Lazarski در حین یک روز کاری، تماسی از پسر خود دریافت می‌کند که مدت‌هاست از او خبر ندارد.

پسر Lazarski از پدر خود درخواست کمک دارد و به نظر می‌آید که درگیر ماجرای پیچیده‌ای شده است. Lazarski وارد مجتمع مسکونی محل زندگی پسر خود می‌شود و در همان ابتدا صحنه قتلی را مشاهده می‌کند. در حین تحقیقات برای حل این قتل و پیدا کردن نشانه‌هایی از فرزند خود، Lazarski کم‌کم درگیر ماجرایی پیچیده و چندلایه می‌شود که بسیار ازآنچه فکر می‌کرد بزرگ‌تر است.

بازی Observer System Redux را می‌توان به دو بخش کلی تقسیم کرد. قسمت ماجرایی-پازل که در دنیای واقعی می‌گذرد و دنیای فانتزی قسمت هک شدن به ذهن افراد. در دنیای واقعی بیشتر وقت برای صحبت کردن با ساکنین مختلف مجتمع، جمع‌آوری اطلاعات برای پیدا کردن مسیر و حل پازل‌های نه‌چندان سخت در حالت تحقیقات کارآگاهی می‌گذرد. بیشتر این پازل‌ها در این قسمت ساده و سرراست هستند و با اندکی گشت و گزار در محیط محدود محل موردنظر قابل‌حل. البته در چند مورد سازندگان با استفاده از تکنیک های خاص علمی تخیلی، پازل‌هایی بسیار درگیر کننده طراحی کرده‌اند که در نوع خود بسیار جالب هستند.

برای مثال دریکی از این پازل‌ها، اتاق محل وقوع با دنیای مجازی ترکیب‌شده است و باید در حین گیمپلی که توضیح آن بدون دیدن سخت است راه خود را در میان موانع پیدا کرد و از دنیای مجازی خارج شد. به‌طور کل می‌توان گفت که این قسمت از بازی به خوبی ارتباط میان گیمپلی ماجرایی و حل پازل را برقرار می‌کند.

قسمت دوم و به نظر نگارنده قسمت اصلی بازی Observer System Redux، دنیای مجازی است که در حین هک کردن ذهن افراد دیگر که اکثراً کشته‌شده‌اند می‌گذرد. برخلاف آنچه از فیلم‌ها و بازی‌های دیگر دیده‌ایم، ورود به ذهن افراد و اکتشاف در خاطرات آن‌ها به آن سرراستی نیست. بیشتر می‌توان گفت که در این بازی این مسئله ورود به ذهن ناخودآگاه افراد است تا مروری بر آنچه می‌دانند و اتفاق افتاده است.

اعضای تیم Bloober از این مسئله به خوبی استفاده کرده‌اند و قسمت ورود به هر ذهن تبدیل‌شده است به ورود به دنیایی مالیخولیایی، عجیب غریب  که رگه‌هایی از واقعیت را نیز با خود به همراه دارد. این قسمت بازی بیشتر در سبک ترسناک و ماجراجویی است. هرکدام از افراد هدف هک، ذهنی بسیار مشوش و حاوی مشکل را دارند که تأثیر مشخصی بر شخصیت آن داشته است.

این دنیاها کاملاً با یکدیگر متفاوت هستند و از بهترین لحظات بازی محسوب می‌شوند. درست است که اکثر اتفاقات و زمان گذرانده شده در آن‌ها بیشتر فضاسازی است و ربطی به ادامه داستان بازی ندارد، ولی از فرط طراحی جذاب و عجیب غریب بسیار ارزشمند و درگیر کننده هستند. با پیدا کردن هر هدف هک، هیجان برای دیدن اینکه دنیای بعدی چگونه خواهد بود بسیار بالا است.

بازی Observer System Redux ممکن است در حین تجربه پیچیده به نظر بیاید، ولی پس از اتمام آن این مسئله مشخص می‌شود که در کل سرراست و بدون پیچیدگی خاصی بوده است. مانند باقی آثار تیم سازنده، این بازی بیشتر تجربه‌ای در دنیای زیبا و جذاب است تا گیمپلی درگیر کننده. این مسئله به معنی نقد لزوماً منفی نیست، بلکه توضیح در مورد سبک و سیاق آن است. شاید به خاطر همین مسئله و تأثیر بازی‌های دیگر سبک ترسناک است که سازندگان سعی کرده‌اند با زیادتر کردن بخش ترس آن، گیمپلی آن را پیچیده‌تر کنند. به‌جز یکی دو مورد، مانند تأکید بیش‌ازحد صدای اذیت کننده گریه نوزاد دریکی از دنیاهای مجازی، این مسئله به‌خودی‌خود مشکلی نداشته و توانسته در القای حس و حال ترس باوجود عدم وجود خطر در برخی از قسمت‌های  بازی موفق عمل کند.

جایی که سازندگان مقداری زیاده‌روی کرده‌اند، اضافه کردن سبک مخفی‌کاری به بازی است. به هر دلیلی، سازندگان تصمیم گرفته‌اند که هیولایی در برخی مراحل قرار دهند که در حال رژه رفتن است و در صورت دیده شدن بازیکن با صحنه Game over مواجه می‌شود. با توجه به اینکه در قسمت قابل‌توجهی از بازی خبری از این مخفی‌کاری و ترس از کشته شدن نیست، این بخش باعث عدم یکنواختی در گیمپلی آن می‌شود. به‌خصوص اینکه بازیکن به سبکی و روال دیگر عادت کرده و ناگهان باید نگران کشته شدن و سعی در مخفی‌کاری داشته باشد.

مهم‌ترین تغییر بازی Observer System Redux نسبت به نسخه قبلی،  ارتقای چشمگیر گرافیکی آن است. بازی Observer حتی در زمان عرضه خود یعنی سال 2017 از بهترین بازی‌های آن سال ازنظر گرافیکی بود که این مسئله در نسخه 2020 بسیار حتی بهتر شده است. سیستم نورپردازی بازی بهبود قابل‌توجهی یافته است و زمان loading آن بسیار بهتر شده است. این گرافیک و نورپردازی حتی با امکان استفاده از تکنولوژی RTX بهتر هم شده است که این مخصوصاً در محیط‌های بارانی و نمناک بیشتر مشخص است.

ازنظر صداگذاری هم سازندگان در انتخابی هوشمندانه، برای شخصیت اصلی Rutger Hauer فقید را انتخاب کرده‌اند که با بازی خیره‌کننده خود در فیلم کلاسیک Blade Runner، به نمادی از دنیای سایبرپانک تبدیل‌شده است. این بازیگر به خوبی توانسته حس و حال خستگی روحی و روانی Lazarski به نمایان کند. باقی صداپیشگان نیز با توجه به اینکه اکثراً حضور فیزیکی در بازی ندارند به خوبی توانسته‌اند نقش شخصیت خود را ایفا کنند.

بازی Observer System Redux  یکی از بهترین‌های سبک خود و دنیای سایبرپانک است. این اثر تا امروز بهترین تولیدی Bloober Team بوده و عرضه دوباره آن تأکیدی بر این مسئله است. علاوه بر آن، تقدیری دوباره از Rutger Hauer است که در سال 2019 دار فانی را وداع گفت. تغییرات و ارتقای گرافیکی بازی، در کنار اضافه کردن چند مأموریت جدید به بازی ارزش تکرار آن را حتی برای کسانی که در سال 2017 نسخه قبلی را تجربه کرده‌اند بالا می‌برد. برای افرادی که چنین تجربه‌ای ندارند، بازی Observer System Redux بدون شک توصیه می‌شود، به‌خصوص برای تجربه معدود عناوینی که مخصوصاً برای نسل بعدی ارتقا یافته‌اند و کاملاً بازی نسل بعدی محسوب می‌شوند.

کد نقد بازی از طرف تیم سازنده برای سایت پی اس ارنا فرستاده شده است.

خلاصه‌ای انگلیسی از نقد بازی Observer System Redux: