آیا حضور یک بابابزرگ در رقابت‌های ورزش های الکترونیکی امکان پذیر است؟ بابابزرگ‌هایی که پیش از آغاز مسابقه به هم‌تیمی‌های خود، نخودچی و کشمش می‌دهند و آرزوی عاقبت بخیری برای آن‌ها دارند! اما نه، نترسید! امروز قرار است تا با بابابزرگ‌هایی خاص روبرو شویم که بی‌هیچ محدودیتی به تجربه‌ی بازی های ویدیویی و کسب مقام ادامه می‌دهند. پس به خواندن مقاله‌ی امروز با موضوع «سن در Esports» ادامه دهید.
برای مردم، یک ورزشکار Esports احتمالا یک جوان بیست و چند ساله تداعی می‌شود؛ بازیکنانی که روی صفحه کیبورد، کنترلر یا fighting stick خود چنبره زده‌اند و اندکی از ژست ماورایی آن‌ها حالتان بد می‌شود. اما این اتفاق برای بازیکنانی با سنین بالاتر نیز رخ می‌دهد، کافی است وارد رقابت‌های Overwatch شوید تا بازیکنانی چهل ساله را پیدا کنید. اینجاست که سن در Esports هم مهم جلوه می‌کند و هم کم‌اهمیت.
شاید بتوان گفت که Esports نیز مانند تمام ورزش‌های دیگر یک یا چند بازیکن این‌چنینی دارد که روی دست رقبای جوان خود بلند شود و همه را شگفت زده کند؛ کافی است تا نگاهی به راجر فدرر -بازیکن مشهور تنیس- بیندازید، کسی که در سال ۲۰۲۰ و در ۳۸ سالگی خود، در رتبه‌ی ۵ جهانی قرار داشت. چنین نمونه‌هایی تصور اینکه فقط بازیکنان جوان از چابکی و توانایی لازم برای رقابت برخوردار هستند را زیر سوال می‌برد. البته که حضور این افراد چندان هم برای مردم جای تعجب ندارد، کافی است به جملاتی چون «اون هنوزم بازی می‌کنه!» یا «مگه بازنشسته نشده» توجه کنید تا بدانید که هنوز هم این دسته از بازیکنان جایگاه ویژه‌ای برای مردم دارند.
جالب است بدانید که در ورزش‌های مختلف Esports بالا بودن سن، محدوده‌ی خاص خود را دارد؛ برای مثال پیرترین بازیکن در رقابت‌های قهرمانی ورزش League of Legends در آمریکای شمالی (LCS)، بازیکنی با نام Jake “Xmithie” Puchero که یک بازیکن جنگلی در تیم Immortals است (بازیکن جنگلی کسی است که حملات غافلگیرانه‌ای را از زیر درختان در بازی League of Legends انجام می‌دهد) اکنون ۲۸ سال سن دارد و به اصطلاح خودمانی «بابابزرگ» محسوب می‌شود؛ یا در رقابت‌های لیگ Call of Duty، بازیکن تیم Dallas Empire یعنی James “Clayster” Eubank در سن ۲۷ سالگی خود یک کهنه‌کار دیگر محسوب می‌شود؛ یا در سری رقابت‌های بازی Tekken، بازیکنان ۳۰ ساله‌ی زیادی مانند Jae-Min “Knee” Bae وجود دارند یا در بازی Street Fighter، شاهد حضور بازیکنانی چون Naoto “Sako” Sako هستیم که ۴۰ سال دارند و حتی در رقابت‌های سالانه‌ی EVO در ژاپن سوم شده‌اند.
این تفاوت سن بیشتر به دلیل سبک بازی وجود دارد؛ بازی‌هایی چون Overwatch و Counter-Strike: Global Offensive به درجه‌ی بالایی از اصطلاحا «انقباض» نیاز دارند. این انقباض در اصل همان سرعت واکنش نشان دادن با فشار دادن به موقع انگشت خود روی موس یا کنترلرها و انجام حرکات سریع محسوب می‌شود. عده‌ای معتقدند که با افزایش سن، این سرعت در نشان دادن واکنش کاهش می‌یابد و بازی فرد، افت پیدا می‌کند.
البته برای کسانی که روی سن و کاهش سرعت واکنش افراد مانور می‌دهند باید گفت که سن هیچ تاثیر منفی‌ای روی عملکرد کلی بازیکن نمی‌گذارد؛ Puchero یکی از بازیکنان مطرح Esports خاطرنشان می‌کند:« من چند سال پیش مسابقات Counter-Strike: Global Offensive را تماشا می‌کردم و دیدم که تیم Virtus.pro توانست تا یکی رویدادهای major را به قهرمانی خود اختصاص دهد، در حالی بازیکنان این تیم، ۳۰ ساله بودند.» در کل، از نظر بازیکنان حرفهای سن اهمیت چندانی در کیفیت عملکرد بازیکن ندارد. سال ۱۹۸۴ بود که نسخه‌ی بازی Tetris منتشر شد و تمام بازیکنان از تمامی سنین را به خود جذب کرد؛ درست در سال ۲۰۱۰، تورنمنت Classic Tetris World Championship برگزار شد و رقبای مسنی چون Jonas Neubauer ۳۸ ساله در این مسابقات حضور یافتند.
در سال ۲۰۰۳ بود که فرنچایز Call of Duty لانچ شد و چهار سال بعد، شاهد عرضه‌ی بازی انقلابی Call of Duty 4: Modern Warfare بودیم. در آن زمان، تیم‌ها و مجموعه‌های حرفهای وجود داشت اما هنوز آن‌قدر عملکرد بازیکنان، بالغ و حرفهای نبود که سرمایه و پول خاصی در رقابت‌ها جاری شود. درست در همان زمان که رکود اقتصادی موجب شد تا بسیاری به دنبال کارهای سنتی و محلی خود و رها کردن تحصیل باشند. James “Clayster” Eubanks از بازیکنان قدیمی Call of Duty پس از رقابت‌های فراوان در دوران دبیرستانش در این بازی، در نهایت فارغ‌التحصیل شد و به طور حرفهای وارد این حوزه شد؛ او می‌گوید:« من در حال حاضر، مسن‌ترین بازیکن [در رقابت‌های Call of Duty] هستم؛ چون من از اولین بازیکنانی بودم که شغل و تمام کارهای خود را برای بازی Call of Duty رها کردم.»
موضوع دیگر، میانگین سنی پایه‌ی بازیکنان حاضر در هر ورزش است؛ Fortnite به عنوان یک ورزش کودک و نوجوان پسند شناخته می‌شود، بنابراین قهرمانی بازیکن ۱۷ ساله‌ای چون Kyle “Bugha” Giersdorf در جام جهانی آن موضوع عجیبی نیست. Eubank اضافه می‌کند که به روز رسانی بازی‌ها نقش مهمی در تعیین این فاکتور دارد؛ برای مثال، بازی Call of Duty سال‌هاست که آپدیت‌های جدیدی دریافت می‌کند و چالش‌ها و مهارت آموزی‌های جدیدی به آن اضافه می‌شود و بازیکنان باید خود را به روز کند، اما بازی تتریس سال‌هاست که آپدیت نشده و رقابت را میان افراد مسن‌تر آسان می‌سازد. Mike Rufail، مالک کمپانی Envy Gaming و تیم Dallas Empire در رقابت‌های Call of Duty League می‌گوید:
Call of Duty پرفروش‌ترین بازی ویدیویی در تمام دوران بوده است اما همیشه یک‌سری عناوین چرخشی در بازی وجود داشته که بابت آن‌ها، بازیکنان مهارت‌های جدیدی را در خود توسعه می‌دهند. این یک چالش مهم و انتخابی سخت برای افراد حرفهای این صنعت است که آیا پذیرش تغییر و هیجان زده شدن [برای توسعه‌ی مهارت‌های خود در بازی] را ترجیح می‌دهند یا رها کردن این صنعت [نپذیرفتن توسعه مهارت‌ها] و بیرون رفتن از آن.
آخرین موردی که Esports و توانایی آن‌ها را برای حمایت از افراد مسن، متفاوت می‌سازد مسئله‌ی زیرساخت‌هاست. اگر بازیکن در تیمی یا کادری مفید و حرفهای حضور داشته باشد که یا در لیگی رقابت کند که به خوبی اداره می‌شود و برنامه‌ریزی دقیقی داشته باشد احتمال آن که بازیکن برای مدتی طولانی‌تر بازی کند، ممکن است. Puchero می‌گوید:« به همین دلیل است که رقابت‌های League of Legends دسته‌ای از نظر عمر حرفهای بازیکنانی خوب دارد، چرا که حمایت‌های زیادی از سوی کادر مربیگری و مدیریت وجود دارد و طول عمر حرفهای بازیکنان افزایش می‌یابد.»
در حال حاضر نمی‌توان گفت که میانگین سنی بازیکنان Esports در حال افزایش است یا خیر. استودیو Riot Games، توسعه دهنده‌ی بازی League of Legends می‌گوید که میانگین سنی بازیکنانی که در رقابت‌های تابستانه‌ی LCS شرکت می‌کنند از میانگین سنی ۲۰.۹۴ در سال ۲۰۱۴ به ۲۲.۴۵ در سال ۲۰۱۴ افزایش یافته است. با این حال هنوز داده‌های رسمی و موثقی در این باره در دسترس قرار نگرفته است که بتوان به آن استناد کرد، چرا که بسیاری رقابت‌ها یا دچار تغییر نام و برند می‌شوند، برخی دیگر دچار بازسازی و برخی دیگر به تازگی راه‌اندازی و لانچ شده‌اند.
تاثیر سلامت جسمانی بر افزایش طول عمر حرفهای بازیکن
اخیرا جدی‌تر شدن ظهور بازیکنان مسن‌تر در رقابت‌های Esports نشان داده که سقف عمر حرفهای بازیکنان در حال افزایش است و بحث حول موضوع سن در Esports به مراحل جدیدی وارد می‌شود؛ باید توجه داشت که افزایش عمر حرفهای به سلامت جسمانی بازیکنان ارتباط دارد. قابل توجه است که در اولین روزهای رقابت‌های LCS، بازیکنان چندانی اهمیتی به حفظ سلامتی خود نمی‌دادند؛ سال ۲۰۱۲ بود که بازیکن تیم SoloMid (TSM) به نام TheOddOne به یک بیماری پوستی مبتلا شد که به گفته‌ی مربی وقت، پوست بدن او مانند پوست مار، لکه لکه شده بود. بسیاری او را مشکوک به بیماری scurvy می‌دانستند. این بازیکن به گفته‌ی مربی خود یعنی JBS اصلا آب نمی‌نوشید و مجبور شد تا رژیم غذایی ناسالم خود را کنار بگذارد؛ چای سرد آریزونا، نوشابه و شام مایکروویوی رژیم او بود.
نیازی نیست که بازیکنان Esports همانند بازیکنان ورزش‌های فیزیکی، از آمادگی جسمانی صددرصدی برخوردار باشند، اما باید یک‌سری از معیارهای سلامتی را برای افزایش طول عمر حرفهای خود رعایت کند. همان‌طور که یک کارمند ساعت‌ها پشت میز خود است و در طولانی‌مدت، با مشکلات شانه و کمر روبرو شود، یک بازیکن Esports با ساعت‌ها بازی و تند حرکت دادن دست خود، دجار مشکلات مچ و آسیب‌های مکرر می‌شود؛ Eubank توضیح می‌دهد که « شما روزانه هشت ساعت بازی می‌کنید هزاران بار دکمه‌ها را فشار می‌دهید و کنترلر و موس خود را با سرعت و هزاران بار حرکت می‌دهید. اگر این موضوع هرروز تکرار شود، دست‌ها و بدن شما فرسوده می‌شوند. ناگزیر و با بالا رفتن سن، این مشکلات در افراد تشدید می‌شود؛ Jonas Neubauer از بازیکنان کهنه‌کار بازی تتریس می‌گوید که اگر فرد، فیزیک درشت‌تری داشته باشد تحمل ساعت‌ها بازی برای او سخت می‌شود [به خود اشاره می‌کند]. مثلا اگر بیش از هشت ساعت در حالت نشسته بازی کنم، کمرم شروع به درد گرفتن می‌کند. من ۸ تا ۱۰ ساعت تتریس در روز بازی می‌کنم و تحمل این برای فیزیک بدن من دشوار است.»
این موضوع آن‌قدر مهم است که بسیاری از بازیکنان مطرح و بزرگان Esports، در برنامه‌ی خود حرکات کششی و جلسات باشگاه را قرار داده‌اند. Eubank می‌گوید:« من هرروز ۵ تا ۱۰ دقیقه حرکات کششی انجام می‌دهم و هنوز درد نسبتا مبهمی در مچ دست، شست و مفاصل دارم. اگر این تمرینات را آن‌طور که باید انجام نمی‌دادم احتمالا نمی‌توانستم از دست‌هایم کار بکشم.» Sako از اسطوره‌های بازی Street Fighter نیز اضافه می‌کند:« گیمینگ به ناسالم بودن شهرت دارد، اما برای تبدیل شدن به یکی از بازیکنان Street Fighter نیازمند استقامت است؛ اگر در شرایط خوبی نباشید نمی‌توانید بهترین عملکرد خود را ارائه دهید.»
مالکان تیم‌های ورزش‌های الکترونیکی به اهمیت سلامت بازیکنان پی برده‌اند؛ آن‌ها سرآشپزهای حرفهای استخدام می‌کنند و به بازیکنان، مربیان شخصی، صندلی گیمینگ و تجهیزات و عینک‌های مناسب می‌دهند. Gen.G که یک مجموعه‌ی Esports و صاحب امتیاز تیم Seoul Dynasty در لیگ Overwatch است می‌گوید که «برنامه‌های مدییتیشن، خدمات chiropractic [مربوط به ماساژ ستون فقرات و عضلات] و sleeping pod را به بازیکنان خود پیشنهاد می‌دهد.» Martin Kim معاون مشارکت‌های استراتژیک در همین کمپانی می‌گوید که «در این موضوع، تحقق آنچه که نیاز است دشوار است و اینکه ما هرروز بازیکنانی را ببینیم که با لبخند سر کار می‌آیند، نشان می‌دهد که خوب عمل کرده‌ایم.»
حامیان مالی و گردانندگان رقابت‌های League of Legends نیز به چنین موضوعی علاقه‌مندند. فوریه سال ۲۰۱۹ بود که کمپانی Nike، قراردادی چهار ساله Legends Pro League (LPL) چین امضا کرد؛ در این قرارداد، علاوه بر تولید کیت اختصاصی بازیکنان، برنامه‌های تناسب اندام esports بازیکنان نیز ارائه می‌شود. همچنین این شرکت به عنوان بخشی از برنامه‌های آموزشی خود، عملکرد دو بازیکن تیم RNG در پست bot-laner در بازی League of Legends یعنی Jian “Uzi” Zihao و Gao “Ning” Zhen-Ning را ارزیابی کرد و متوجه شد که این دو بازیکن، در هماهنگی چشم و دست حرفهای هستند اما قدرت و انعطاف پذیری آن‌ها نیاز به بهبود دارد. در نهایت، یک «برنامه‌ی تمرینی هدفمند گام به گام» را توسعه داد که اکنون برای هر بازیکن حرفهای در رقابت‌های LPL در دسترس است.
سن در Esports و نقش مهم سلامت روان در پیشرفت بازیکنان
تمرکز روی حفظ سلامت روانی بازیکن می‌تواند به توسعه‌ی حضور او در حوزه‌ی Esports کمک شایانی کند و نقش مهم خود را در موضوع سن در Esports نمایان کند؛ Daigo Umehara بازیکن ۳۸ ساله‌ی ورزش Street Fighter می‌گوید که بیشتر از آن که قدرت و استقادمت جسمانی برای بازیکنان Esports حیاتی باشد، استقامت روحی و قدرت ذهنی مهم و تداوم دهنده است.
نکته‌ی مهم، فشار روحی‌است که بازیکنان با آن درگیر هستند؛ این فشار روحی اغلب از برنامه‌های فشرده‌ی تمرینی و حرفهای است. این موضوع، ازهشدارهای کمپانی Riot به بازیکنان تازه‌وارد حاضر در مسابقات استعدادیابی Scouting Grounds [مسابقات استعدادیابی برای تیم‌های حاضر در رقابت‌های LCSo است و روی آن تاکید بسیاری می‌شود. Chris Greeley از عوامل رقابت‌های LCS می‌گوید:« ما مربیان و تحلیلگرانی داریم که با بازیکنان تازه وارد،جلسه می‌گذارند و از شرایط زندگی یک بازیکن حرفهای برای آن‌ها می‌گویند.» او می‌گوید که یکی از اولین چیزهایی که به بازیکنان تازه وارد گفته می‌شود این است که اگر بازی برای شما حکم تنها سرگرمی داشته باشد، پس امکان اینکه شغل شما باشد وجود نخواهد داشت. آن‌ها باید شش روز در هفته و روزانه ۱۴ ساعت، League of Legends بازی کنند و اگر حس می‌کنند که از لحاظ ذهنی برای این کار آماده نیستند، پس از آن به عنوان یک حرفه نیز لذت نخواهند برد.
البته که در دنیای ما انسا‌ن‌ها برای هرچیزی استثنایی وجود دارد و Esports نیز از این قاعده مستثنی نیست. Neubauer یکی از تافته‌های جدابافته‌ی این صنعت است که برای مسابقات جهانی تتریس کلاسیک در سال ۲۰۱۰، آن‌قدر تمرین نکرد و تنها دو تا سه روز از هفته را به تمرین ضربات بلاک زنی اختصاص می‌داد؛ همچنین تورنمنت آن سال در لس‌آنجلس برگزار می‌شد و او هم در لس‌آنجلس زندگی می‌کرد، پس فشار خاصی را تجربه نکرده بود. او به طرز عجیبی امیدوار بوده که مهارت‌های وی برای پیروزی و کنار زدن رقبا کافی است و می‌تواند پیروز شود. نکته‌ی جالب، مضر بودن استراحت کوتاه برای بازیکن در حفظ تمرکز لازم است؛ Neubauer نیز به همین موضوع اشاره می‌کند و می‌گوید که اگر کمی استراحت کند، حواس و تمرکز لازم خود را از دست می‌دهد و باید با بازی زیاد کردن آن را حفظ کند.
در کل، برنامه‌ی زندگی یک بازیکن Esports باید دقیق باشد؛ برنامه‌ریزی دقیق و تمرینات نقطه‌گذاری شده، روزهای مسابقه، وظایف مختلف تولید محتوا از جمله استریم در توییچ، بازی در تبلیغات اسپانسرها و البته مصاحبه با مستندساز تیم از جمله جزییات برنامه‌ی زندگی یک بازیکن این صنعت است.
این‌ها تنها بخشی از عوامل مهم در ایجاد فشار روانی روی بازیکن است؛ کافی است به استریم‌های یک بازیکن این صنعت نگاه کنید تا با انبوهی از نظرات سمی و ناراحت کننده مردم در بخش چت روبرو شوید (اگر یک بازیکن بازی ضعیفی داشته باشد که دیگر هیچ!). بازیکن باید این نظرات را نوش جان کند و البته برای حفظ جایگاه خود در این صنعت، نگه داشتن دنبال کنندگانش و البته فروش رفتن اجناس اسپانسر خود با مردم راه بیاید و چیزی نگوید. البته که همه‌ی بازیکنان یک رویکرد مشابه را در پیش نمی‌گیرند و برخی از استراتژی مقابله برای در امان ماندن از گزند اوباش مجازی بهره می‌برند. Bae که برای تیم Rox Gaming بازی می‌کند می‌گوید:« بازیکنان در معرض نظرات و پاسخ‌‌های بد قرار می‌گیرند و آسیب روحی زیادی را تحمل می‌کنند.» اما او بیان می‌دارد که از زمان پیوستن به تیم Rox Gaming به ندرت درگیر این موضوع شده است، زیرا هر زمان که بازیکنان درگیر مشکلاتی از این دسته شوند، این مجموعه به بازیکن کمک می‌کند.
درست در زمانی که هنوز آموزش تیم‌های Esports حرفهای نبود، بازیکنان رویکرد خاص خود را برای تمرین و وقت گذاشتن اتخاذ می‌کردند. Eubank نیز در زمان بازی برای تیم اول خود، اغلب از ساعت ۱۱ صبح تا ساعت ۵ صبح روز بعد مشغول تمرین و بازی بوده است. او بیان می‌دارد که در آن زمان تلاش زیادی می‌کرده تا تیم در رویداد بزرگ زمان خود پیروز شود و دلیل این تلاش چندین ساعته چیزی جز همین نبوده است. او اضافه می‌کند که در آن زمان، هیچ ویدیوی خاصی وجود نداشته که با تماشای آن به ایرادات و نقاط قوت و ضعف بازی‌هایشان پی ببرند. اما اکنون همه‌چیز تغییر کرده، تیم‌ها در جلسات اختصاصی شرکت می‌کنند و حول یک ضعف خاص یا اتخاذ یک استراتژی برای بازی صحبت می‌کنند و دیگر از کلی‌گویی و وقت تلف کردن پرهیز می کنند.
Neubauer از بازیکنان حرفهای تتریس از یک سلاح خاص برای بهینه سازی تمریناتش بهره می‌برده است: الکل! او با خوردن الکل، خود را در وضعیتی قرار می‌داده تا خطاهای بیشتری مرتکب شود و در حل مشکلاتش در بازی خلاق‌تر باشد. او از الکل به عنوان یک عامل مهم برای موفقیت در عرصه‌ی Esports یاد می‌کند و آن را در استریم‌های جذابش نیز مهم و تاثیرگذار می‌شمارد.
حتی برخی از تیم‌های مختلف تلاش می‌کنند تا با ایجاد تنوع در نوع تمرینات بازیکنان، آن‌ها را از فرسودگی دور کنند. Eubanks می‌گوید که در تمرینات تیم، یک «فراز و فرود» وجود دارد که فراز تمرینات با تماشای فیلم بازی بازیکنان آغاز می‌شود و با نزدیک شدن به اولین مسابقه، تمرینات درون بازی بازیکنان آغاز می‌شود. او بیان می‌دارد که «شما نمی‌توانید در طول یک سال، هرروز ۱۲ ساعت بازی کنید و خود را در آتش خستگی بسوزانید و در نهایت، انگیزه‌ی کمتری در قبال بازی داشته باشید و تمایلی برای رفع مشکل نداشته باشید؛ بنابراین، شعار ما، «عاقلانه سخت‌تر کردن [تمرینات]» است که داریم.
انگیزه! چیزی که به طرز عجیبی نادیده گرفته می‌شود
دوست دارم که این بخش از مقاله سن در Esports را با جدیت بیشتری بخوانید، چرا که معتقدم انگیزه فراتر از هر مراقبت دقیق جسمانی و آموزش‌های آکادمیک مختلف می‌تواند افراد را در هر زمینه‌ای به موفقیت برساند و روح آن‌ها ارضا سازد؛ انگیزه و عشق، بیش از هر زمان دیگر در دنیای خشن و ماشینی امروز نادیده گرفته می شود… .
تمام این تلاش‌ها برای بهبود وضعیت جسمانی، روحی و بهداشتی بازیکنان Esports باعث شده تا صدر بهترین عملکرد خود قرار بگیرند. با این حال عوامل دیگری همچنان وجود دارد که برای برخی از گردانندگان اهمیت بالایی ندارد. برای مثال، برخی از بازیکنان، انگیزه‌ی استوار و عطش خود را برای رسیدن به پیروزی دلیل اصلی خود برای حضور در رقابت‌های اصلی دنیا عنوان می‌کنند. به دست آوردن یک جایزه، مقام از جمله مقام MVP [باارزش‌ترین بازیکن رقابت‌ها]، یک جایزه‌ی نقره‌ای و هر چیزی که به افراد، اعتبار حرفهای ببخشد می‌تواند انگیزه و دلیل اصلی‌شان برای حضور در رقابت‌های مختلف باشد. بدون انگیزه، بازیکنان تمرین سخت خود را متوقف می‌کنند و به ناچار برای عملکرد در همان سطح قبلی تلاش خواهند کرد. Puchero می‌گوید:
انگیزه (و بعد از آن، رقابت پذیری) احتمالا بزرگ‌ترین چیزی است که بازیکنان را از رقابت باز می‌دارد. اگر آن را به مقدار زیادی از دست بدهید، ادامه دادن برایتان سخت خواهد شد.
اگر از فرم طبیعی خود نیز خارج شوید، باز هم ادامه‌ی کار برایتان سخت خواهد شد؛ برای مثال، Eubank به مدت ۱۴۰۰ روز (نزدیک به چهار سال) هیچ قهرمانی‌ای در رقابت‌ها بدست نیاورده بود و عملا در یک خشکسالی بزرگ انگیزه و جایزه قرار داشت. او تقریبا ناامید و دچار یک خشکسالی عمیق روحی شده بود. Eubank مشغول بررسی را‌ه‌های مختلف برای خروج از این حوزه شد اما به توصیه‌ی دوستان و خانواده‌ی خود، تصمیم گرفت تا به تیم eUnited بپیوندد و درست یک ماه بعد توانست تا با پیروزی در فینال رقابت‌های CWL Pro League و همچنین تورنمنت Call of Duty World League قهرمانی جهان را بدست بیاورد.
بسیاری از بازیکنان معروف و بزرگ Esports نیز با تغییر سبک بازی خود، حضور خود را در رقابت‌های مختلف گسترش داده‌اند. جالب است بدانید که حتی کوبی برایانت [ستاره‌ی بسکتبال] نیز در ۳۰ سالگی‌اش مدل بازی خاصی را در پیش گرفته بود که در ۲۰ سالگی وی دیده نشده بود. شما زمانی که دچار تغییرات فیزیکی می‌شوید، مجبور به توسعه‌ی سبک بازی خود در حوزه‌های دیگر و در حالت کلی، تکامل سبک بازی خود هستید. در ورزش League of Legends نیز بسیاری از بازیکنان در تلاش هستند تا با بازی تهاجمی و خطرناک، رقیب را به زانو در بیاورند. اما در کل، esport یک ورزش تیمی است و بازیکنان در ایفای نقش خود به عنوان بازیکن یک تیم باید در به اشتراک گذاشتن اطلاعات لازم و همکاری گروهی و همچنین همگام‌سازی حملات تلاش کنند.
با بالا رفتن سن در بازی League of Legends، اغلب بازیکنان به عنوان رهبر تیم یا shot-calling برای تیم خود تلاش می‌کنند؛ نقش‌هایی که در طی آن‌ها، تنها و در چند ثانیه باید برای کلیت بازی تیم خود تصمیم و استراتژی لازم را اتخاذ کنید. این موضوع درباره‌ی بازی Call of Duty نیز صدق می‌کند؛ Eubank زمانی یک قاتل (Slayer) بود، اما اکنون بیشتر روی پشتیبانی تیم تمرکز دارد. Mike “Hastr0” Rufail می‌گوید:« اگر یک نخبه‌ی بااستعداد نباشید، نمی‌توانید دو قهرمانی جهان را بدست بیاورید، اما Eubank برای تیم ما [Dallas Empire] بیش از اینهاست و او واقعا بازی را درک می‌کند و یک استراتژیست عالی است.»
نکته‌ی مهم، وجود تجربه در میان بازیکنان بزرگ Esports برای پیش بینی و تعیین حرکت بعدی است. آن‌ها به صفحه نمایش خیره می‌شوند و حرکات دشمن را زیر نظر می‌گیرند. این موضوع باعث می‌شود تا با بهره گیری از تجربه‌ی خود، آینده نگری کنند و حرکات بعدی بازیکنان حریف پیش بینی نمایند. این پیش بینی باعث می‌شود تا حرکات عضلات دست خود را برای بهترین پاسخ، تنظیم کنند. در کل، کهنه سربازان می‌توانند به نوعی حافظه‌ی عضلانی برای استراتژی‌های رایج و دادن بهترین پاسخ ممکن به دشمن را برای خود تدارک ببینند. چیزی که یک بازیکن تازه وارد از آن غافل است و برای هر تصمیم شاید چندثانیه فکر کند و حتی به طور غریزی و حساب نشده واکنش نشان بدهد. کهنه سربازان می‌دانند که سایر رقبای قدیمی چگونه بازی می‌کنند و در نقطه‌ای مشخص، باید چه اقدامی را صورت بدهند؛ Eubank خیلی کوتاه و جذاب، حرفهای ما را خلاصه می‌کند و می‌گوید:« من می‌دانم چه می‌کنید یا آن را تغییر می‌دهید و من را می‌گیرید، یا نمی‌دانید و من شما را می‌گیرم.» Bae، دیگر بازیکن مشهور اضافه می‌کند:« بدن گیمرهای پیرتر از گیمرهای جوان‌تر، مسن‌تر است، اما گیمرهای مسن‌تر با شناخت حریفان خود به دلیل تجربه‌ی ده‌ها هزار مسابقه و توانایی مقابله‌ی لحظه‌ای در مقابله در لحظات بحرانی، پوشش بهتری را انجام می‌دهند.»
ویژگی های رهبری و سفیری تیم
یک مورد مهم در موضوع سن در Esports، این است که حتی اگر یک بازیکن کهنه‌کار از لحاظ کیفی و عملکردی دچار افت شود، باز هم می‌تواند حضور خود را به عنوان یک شخص حرفهای در Esports حفظ کند. بودن افراد مسن اما حرفهای در کنار تازه واردان برای راهنمایی و مربیگری یکی از آن موارد است؛ شاید حتی ندانید که برخی از بازیکنان جوان و تازه وارد، پخته نیستد و با صدای بلند و آتشین خود وارد مجادله با سایر اعضای تیم و مدیریت آن می‌شوند، در این حالت کهنه کارها می‌توانند با میانجیگری و برقراری صلح و آرامش، به تعامل بهتر بازیکن با تیم تداوم ببخشد.
بسیاری از ورزش‌های الکترونیکی از جمله Tekken و Street Fighter نیازی به پویایی تیمی ندارند و همین باعث می‌شود که کهنه کارها همچنان برای حامیان مالی و دیگر محموعه‌های Esports جذابیت داشته باشند و بهتر تعامل کنند. این افراد به عنوان بزرگان تیم و افرادی که حضورشان سودآور است، می‌توانند تا کیت‌ها، کالاها و حمایت‌های مالی لازم را برای تیم خود به ارمغان بیاورند (البته که همچنان نیاز به سرمایه گذاری خارج حفظ می‌شود) و البته پایگاه‌های هواداری برای تیم خود ایجاد کنند.
دنبال شدن بازیکنان کهنه‌کار و مطرح توسط کامیونیتی‌ها نیز یک موضوع جذاب دیگر برای تیم‌های قدیمی و تازه‌تاسیس به شمار می‌رود؛ به‌خصوص تیم‌های جدید و تازه وارد تلاش می‌کنند تا با جذب کهنه‌کارها و قرار دادن این افراد در بدنه‌ی تیم خود، زمینه‌ی تقویت بخش هواداری خود را فراهم سازند. تورنمنت Call of Duty League -که پس از مدتی بازسازی ساختاری دوباره لانچ شد- از همه‌ی تیم‌های حاضر خواسته بود تا یک نام متناسب با جغرافیای تیم خود ایجاد کنند؛ تیم Atlanta FaZe، نام خود را بر این اساس انتخاب کرد که قصد داشت تا از اعتبار یک مجموعه‌ی قدیمی‌تر Esports که جامعه‌ی هواداری قوی‌ای داشت به نفع خود استفاده کند. اما برخی از تیم‌ها، تصمیم می‌گیرند که کامیونیتی خود را از نو ایجاد کنند؛ Eubank می‌گوید:« تیم‌های زیادی بودند که می‌خواستند من را تنها برای ایجاد آن پایگاه اولیه هواداری به عنوان نفر اصلی و اولی به تیم خود ببرند.» Immortals پس از سه سال وقفه، به رقابت‌های League of Legends آمریکای شمالی بازگشت و Puchero در سال ۲۰۱۷ برای این تیم بازی کرد و در جذب علاقه و وفاداری هواداران نسبت به تیم، عالی عمل کرد.
در بحث‌های حول سن در Esports، یک نکته‌ی مهم دیگر وجود دارد که بزرگان Esports می‌گویند باید به آن توجه داشته باشند تا موفق بمانند: اصلا به سن خود فکر نمی‌کنند! شاید تنها چند کهنه‌کار Esports وجود داشته باشد که از سن خود مطلع باشند. این موضوع تا حدودی به سبک زندگی ورزشکاران Esports باز می‌گردد که به خود اجازه‌ی فکر کردن و تامل را نمی‌دهند و همواره در حال پیشرفت هستند و همپای رقبای جوان خود جلو می‌آیند. Neubauer یکی از بازیکنان مطرح Esports می‌گوید:« در مسابقه هیچ وقت سنم را در نظر نگرفته‌ام، زیرا به نظر نمی‌رسد زیاد مطرح باشد. همین اواخر بود که بازیکنان جوان وارد رقابت‌های تتریس شدند و صحبت و مقایسه میان جمعیت جوان‌تر و مسن‌تر بین مردم به راه افتاد. این موضوع به موفقیت من کمک زیادی می‌کند و اگر می‌خواستم به سن خود توجه کنم یا در مسابقات، آن را در نظر بگیرم احتمالا با شرایط متفاوتی روبرو می‌شدم.»
پس شاید از خود بپرسید که بزرگان Esports یا همان بابابزرگ‌ها تا چه زمانی می‌توانند بازی کنند؟ Eubank می‌گوید که احتمالا تا اواسط ۳۰ سالگی بازی خواهد کرد؛ او به رقابت در Call of Duty ادامه خواهد داد چرا که باید سریع بود و به موقعیت‌های لازم دست یافت؛ هرچند که خود موضوع کشتن چندان سرعت عمل نمی‌خواهد چرا که به خودی خود، سریع رخ می‌دهد و او تنها باید موقعیت سازی کند یا به دنبال موقعیت‌های خوب بگردد. او می‌گوید که باید درست فکر کرد و بازی درستی انجام داد؛ وی امیدوار است که تنها کسی که از او مسن‌تر است، حرفهای تر باشد، چرا که او مسن است!
Neubauer نیز اواسط ۳۰ سالگی خود را پشت سر گذاشته است؛ او پس از هفت دوره قهرمانی همچنان به تتریس بازی کردن و حضور در رقابت‌های سالانه و حمایت از کامیونیتی این بازی ادامه می‌دهد تا زمانی که موفقیت‌های فردی، بتوانند او را از لحاظ روحی ارضا کنند. او اشاره دارد که هنوز با رقبایی برخورد دارد که برای اولین بار آن‌ها را می‌بیند و همین، در تکامل او در جبهه‌های دیگر نقش مهمی دارد. او به بازی کردن ادامه می‌دهد تا بالاخره مطمئن شود می‌تواند در رقابت‌ها حضور یابد، البته وی نوع تلاش و احساسات خود را در مسابقات، متفاوت از حالت عادی تصور کرده است.
Bae نمی‌داند که چه آینده‌ای برایش رقم می‌خورد؛ او می‌گوید که احتمالا Tekken 8 آخرین Tekken او برای حضور خواهد بود اما Umehara نسبت به خود در Street Fighter خوشبین‌تر است و می‌خواهد تا روزی که بدنش اجازه می‌دهد بازی کند. او خود را اولین گیمر حرفهای ژاپن و عضو قدیمی‌ترین دسته‌ی گیمرهای ژاپن است؛ پس هیچ مستند و سابقه‌ی خاصی وجود ندارد که تعیین کند او تا چه زمانی می‌تواند ادامه دهد؛ از سوی دیگر، Sako می‌گوید درست زمانی که دیگر بازی‌ها سرگرم کننده نباشد بازنشسته خواهد شد.
در کل، آینده موضوع سن در Esports نامشخص است؛ حتی اگر تمام بزرگان Esports در ۱۲ ماه آینده بازنشسته شوند باز هم آن‌قدر در دوران حرفهای خود الهام بخش و پشتیبان بسیاری بوده‌اند که آینده‌ی این صنعت تا حدی تضمین شده، تلقی شود. تمام مواردی که در متن دیدیم، نه تنها ناهنجاری و غیرعادی نبودند بلکه مشخص می‌شود که ویدیوگیم محدودیت سنی ندارد و هر کس چه در سطح حرفهای و چه در سطح تفننی و آماتور می‌تواند بازی کند و لذت ببرد.
نظر شما چیست؟ کدامیک از موارد ذکر شده در متن در مسئله‌ی سن در Esports دخیل هستند؟ فکر می‌کنید چه مواردی دیگری می‌توانند مهم باشند؟ در کامنت‌ها به ما بگویید.
آخرین مقالات بازی را از سایت پی‌اس ارنا بخوانید.
