در بازی Red Dead Redemption 2 تقریبا ۲۰۰ حیوان وجود دارد که در طول نقشه‌ی عظیم بازی به صورتی کاملا دستی و دقیق پراکنده و آماده‌ی کشف توسط مخاطب هستند. در بازی Red Dead 2 همچون واقعیت یوزپلنگ‌ها در کوهستان و پلنگ‌ها در نواحی جلگه‌ای جولان می‌دهند، ایوگواناها در سواحل بازی و گله‌های بزرگ بوفالوها در مناطق پر گرد و خاک زندگی می‌کنند.
نیکولاس لاند، نویسنده‌ی مقاله‌ی Birding Like It’s 1899: Inside a Blockbuster American West Video Game در وبسایت Audabon، در این مورد می‌گوید:
در Red Dead مهم‌ترین عنصر لذت بردن از کارهایی است که همان‌جوری هستند که باید باشند. شما در طول تجربه‌ی خود در این بازی به وضوح به وسواس و توجه Rockstar به جزییات پی خواهید برد.
حقیقت این است که Rockstar در بازی Red Dead 2 واقعا و به شدت به جزییات ریز و درشتی توجه کرده است به طوری که تحسین مخاطب را برمی‌انگیزد. پیش از عرضه‌ی بازی نیز، Rockstar به شدت بر روی عمق و جزییات بازی مانور می‌داد. این جزییات تنها محدود به حیوانات بازی نمی‌شوند؛ در Red Dead 2 صد و چهل و چهار cigarette card وجود دارد که هرکدام طراحی هنری مخصوص به خود را دارند. از دیگر موارد می‌توان به ۳۰ استخوان دایناسور، ۱۰ نوشته‌ی کنده کاری شده بر روی سنگ و بیست dreamcatcher اشاره کرد. ترغیب مخاطب به یافتن عناصر مرموز و مخفی در دنیای بازی یکی از اساسی‌ترین عناصر سیستم غرق شدن در دنیای بازی است. برای بسیاری از مخاطبان، جذبه‌ی در اختیار داشتن کلکسیونی دیجیتالی در Red Dead 2، چه مربوط به شکار پرندگان و چه تمام کردن مراحل متفاوت بازی باشد، به بخش مهمی از تجربه‌ی آنها از گیم پلی این بازی مربوط می‌شود و تاثیری فراتر سیستم اچیومنت‌ها و تروفی‌ها دارد.
لاند در این مورد می‌گوید: “به عنوان یک طرفدار پرندگان، همیشه موضوعی برای خراب کردن حال من وجود دارد. ممکن است با آرامش در حال دیدن فیلمی باشم و ناگهان پرنده‌ای از قاره‌ای دیگر را در آن مشاهده کنم و یا صدایی نامربوط در صحرا بشنوم که به کلی تجربه‌ام از آن را تخریب می‌کند. زمانی که سازندگان دقت و تلاش بیشتری در جزییات محصول خود به خرج می‌دهند در نهایت تجربه‌ای راضی کننده‌تر ارائه خواهند داد.”
طرفداران پرندگان چون لاند، دلایل متفاوتی برای این علاقه‌ی خود دارند. بعضی از آنها علاقه‌مند به جمع آوری کلکسیونی از آنها هستند. لاند اذعان دارد که این عمل به دلیل واقعی بودن حس کشف حیوانات لذت بخش است. چرا که این لحظات بین بخش‌های داستانی بازی وجود دارند و شامل مواردی می‌شوند که شما شخصا و بدون برنامه کشف می‌کنید.
لاند ادامه می‌دهد: “جستجوی پرندگان شباهت زیادی به ماجراجویی دارد. شما می‌توانید به هر مکانی که می‌خواهید بروید بدون این که هیچ ایده‌ای در مورد آن داشته باشید. این موضوع حس گنج یاب بودن به مخاطب می‌دهد.”
آرتور مورگان حیوانات، گیاهان، دوستان و دیگر مواردی را که می‌یابد در دفترچه‌ای نقاشی می‌کند که در تمام طول بازی همراه او خواهد بود. هر چند در حقیقت این دفترچه بیشتر از آن که متعلق به آرتور باشد، متعلق به مخاطبان Red Dead 2 است. آرتور بخش‌های خطی مربوط به داستان بازی را پیش می‌برد اما سایر بخش‌های آن، مختص به تجربه‌ی شما از بازی خواهد بود.
این دفترچه شباهات زیادی به سیستم اچیومنت‌ها دارد. البته Red Dead Redemption 2 از یک سیستم اچیومنت سنتی نیز استفاده می‌کند اما بازی از این دفترچه به منظور ترغیب مخاطب به تکمیل بازی بهره می‌گیرد. دلیل موفقیت سیستم اچیومنت‌ها را می‌توان نقش علامت گذاری آنها بر پیشروی مخاطب در بازی دانست در حالی که دفترچه‌ی آرتور روند پیشرفتی طبیعی در گیم پلی Red Dead Redemption 2 می‌باشد. جمع آوری طراحی‌های جدید از حیوانات، استخوان‌ها و گیاهان، منجر به باز شدن سطح جدیدی در بازی می‌شود، گشت و گذار در دنیای آن.
در هیچ کجای دنیا نمی‌توان دفترچه‌ای شلوغ‌تر از دفترچه‌ی یک مخاطب تکمیل کننده‌ی Red Dead 2 یافت. یکی از مخاطبان بازی که ۱۵۰ ساعت صرف آن کرده است، ادعا می‌کند که در ابتدا تنها قصد کسب تروفی پلاتینیوم بازی را داشته است. نام این تروفی برای Red Dead 2، به طرز نمادینی، Best In the West بوده و مخاطب ناچار است به منظور آن به ماهیگیری، شکار و جمع آوری موارد مختلف بپردازد. اغلب دیدی که به اهالی کمال گرای دنیای بازی که در پی تروفی و اچیومنت هستند، این گونه است که این افراد قصد کسب بیشترین امتیاز دیجیتالی ممکن را در کمترین زمان ممکن دارند. البته درصد کمی از این افراد این گونه هستند. به گفته‌ی یکی از آنها در تکمیل هر کدام از این موارد حس رضایتی خاص نهفته است.
این پروسه در Red Dead 2 با دیگر بازی‌ها متفاوت است؛ برای مثال جمع آوری collectibleها در بسیاری از بازی‌ها زجر آور است اما در بازی Red Dead Redemption 2 این گونه نیست و بازی این فعالیت‌ها را در قالب ماموریت‌های فرعی و اصلی جذابی ارائه می‌دهد که برای مخاطب لذت‌بخش خواهد بود و آن را به تجربه‌ای ماندگار در ذهن وی تبدیل خواهد کرد.
همان طور که لاند به پرنده‌های این بازی علاقه‌ی زیادی دارد، نویسنده‌ی انگلیسی، کایلی وایلد نیز همین حس را به سگ‌ها آن دارد. سگ‌های Red Dead 2، همچون پرندگان و ایوگواناهای آن، در تمامی مناطق بازی حضور داشته و بر خلاف گربه‌ها قابلیت نوازش آنها وجود دارد. یازده نژاد در این بازی وجود دارد که از سگ‌های تازی و شکاری گرفته تا هاسکی و پا کوتاه را شامل می‌شود. لازم به ذکر است که اچیومنتی برای پیدا کردن سگ‌های بازی وجود ندارد و تمامی پاداش یافتن آنها به طراحی‌های دفترچه‌ی آرتور ختم می‌شود.
وایلد در این رابطه می‌گوید: “زمانی که فهمیدم Rockstar دقت ویژه‌ای به رفتار حیوانات در بازی Red Dead 2 داشته است، و خصوصا سگ‌های بازی توانایی به خاطر سپردن مخاطب و رفتارهای او را دارند، میدونستم که باید این مکانیزم رو تست کنم. با شروع بازی، نمیتونستم از جلوی سگی رد شم و شروع به نوازشش نکنم؛ درست مثل دنیای واقعی. اما گرگ‌های بازی رو نمیشه نوازش کرد. اون‌ها قثط به دنبال خون می‌گردند، نه نوازش.”
وایلد از تمامی سگ‌هایی که در طول بازی نوازش کرده است اسکرین شات گرفته و آنها را در کلکسیونی جمع آوری کرده است. سگ مورد علاقه‌ی وی در بازی Red Dead 2، سگ‌های چوپان‌های استرالیایی در منطقه‌ی Emerald Ranch بوده است. وی ادعا می‌کند که این سگ همیشه او را به یاد داشته است و اسم او را “بادی” گذاشته است.
این رفتار وایلد بی شباهت به رفتار آرتور در ثبت تمامی رویدادها در دفترچه‌اش نیست. این علاقه‌ی وایلد به جمع‌آوری طراحی‌های حیوانات در سبک بازی او و تجربه‌اش از گیم‌پلی بازی Red Dead Redemption 2 موثر بوده است. داستان بازی Red Dead Redemption 2 علاوه بر این که در مورد آرتور و گروهش و سفر هیجان انگیز آنها است، در مورد کشف یک دنیای پر از جزییات و عمیق که تنها با علاقه‌ی مخاطب پیش خواهد رفت نیز می‌باشد و پاداش این علاقه، اچیومنتی سنتی و یا طراحی‌ای زیبا در دفترچه‌ی آرتور خواهد بود.
