بازی Destiny را می‌توان یکی از متنوع‌ترین عناوین شوتر سال‌های اخیر دنیای بازی دانست. این بازی یک بخش داستانی برای کسانی که علاقه به تجربه‌ی تنهایی بازی‌ها دارند، یک بخش چند نفره که علاقه به همکاری با دیگران دارند و بخش‌های متفاوت دیگری داشته که محدوده‌ی بزرگی از سلایق را در بر می‌گیرند. تمامی این حالت‌ها به وسیله‌ی سیستم loot grinding بازی که دائما در حال پیشرفت و تغییر است به یکدیگر متصل می‌شوند. یکی از جذاب‌ترین عناصر بازی Destiny و دنباله‌ی آن، raidها هستند. موقعیت‌هایی که مهارت‌های همکاری شش بازیکن را به بوته‌ی آزمایش می‌گذارند. استودیوی Bungie در دو بازی Destiny و بازی Destiny 2، دقیقا ۱۰ raid مختلف را قرار داده که هر کدام از اتمسفر، طراحی و لحظات خاطره‌انگیز مخصوص به خود بهره می‌برند. در این مقاله تصمیم گرفته‌ایم که این raidها را از منظر‌های معماها، مکانیزم‌های طراح شده و باس‌فایت‌ها با یکدیگر مقایسه کرده تا بهترین Raid بازی Destiny 2 را پیدا کنیم.
۱۰ – Leviathan, Spire of Stars
Destiny 2: Warmind (2018)
مخاطبان در جریان سومین سفر خود به کشتی فضایی Leviathan، به امپراطور مکار، Calus، در مقابله با حمله‌ی ارتش Red Legion به رهبری جانشین Ghaul، Val Ca’uor، یاری می‌رسانند. این raid به عنوان دومین نمونه‌ای که در این نقشه جریان دارد، نسبتا کوتاه بوده و از مفاهیم سرگرم‌کننده‌ای بهره می‌برد. با این حال در نهایت به دلیل نبود ایده‌های خلاقانه جذابیت کمتری نسبت به دیگر raidها پیدا میکند. بازی با توپ سرگرم‌کننده اما ایده‌ای تکراری است. در بخشی از این raid مخاطبان طی سکانسی پلتفرمینگ باید توپی را به انتهای مرحله برسانند که ممکن است روی کاغذ جالب به نظر بیاید، اما به دلیل کوتاه بودن و نبود هیچ‌گونه ویژگی بصری قابل توجه به یاد ماندنی نیست.
دو مبارزه‌ی انتهایی این raid اوضاع بهتری دارند، با این حال وجود فازها و سکانس‌های مختلفی که در آن تیم‌ها باید با یکدیگر همکاری کنند، می‌تواند منجر به شلوغی بیش از حد نقشه شود. علاوه بر این اعطای تصادفی buffهای مختلف به بازیکنان می‌تواند منجر به گیج شدن و از بین رفتن هماهنگی آنها شود. از طرفی بسیاری از مکانیزم‌های به کار رفته در این دو مبارزه نیز کاملا جدید نیستند و این در حالی است که نخستین raid جریان یافته در این نقشه نیز از موارد نو و خلاقانه‌ی مخصوص به خود بهره می‌برد. المان‌های چندلایه‌ی این raid به خوبی کار کرده و منجر به خلق لحظات لذت‌بخشی می‌گردند، اما تکراری بودن بخش اعظمی از این raid آن را به ضعیف‌ترین نمونه‌ی موجود در بازی Destiny 2 بدل کرده‌اند.
۹ – Leviathan, Eater of Worlds
Destiny 2: Curse of Osiris (2017)
این raid نخستین موردی بود که پس از Crota’s End بر یک کشتی فضایی دنبال می‌شد. استودیوی بانجی در این raid به خوبی توانست اندازه و سرعت شگفت‌انگیز کشتی Leviathan را به نمایش گذارد. آغاز raid با سکانسی پلتفرمینگ حرکتی شجاعانه از طرف سازندگان بازی بود، اما حصول اطمینان از قرارگیری صحیح بازیکنان در مکان مربوطه و همکاری درست آنها، قدمی رو به جلو بود. امواج پر تعداد دشمنان بازی بدون هیچ گونه مکانیزم یا پیچش جذابی به مخاطب حمله می‌ردند و بیش از چالشی سرگرم‌کننده حس وقت‌‌گیر بودن را القا می‌کردند. شلیک به دشمنان و موارد دیگر در بازی Destiny 2 در نوع خود بسیار لذت‌بخش است، اما دست کم انتظار وجود اندکی معنی در پشت درگیری‌های این بازی می‌رود.
بخش نهایی این raid، طراحی بسیار جذابی دارد که نه تنها بزرگی خیره‌کننده‌ی کشتی Leviathan را به نمایش می‌گذارد، بلکه از دو درگیری جذاب که به خوبی بازیکنان را به همکاری با یکدیگر وامی‌دارند، بهره می‌برد. با وجود درجه‌ی سختی نسبتا بالای این مبارزات، آنها را می‌توان یکی از راضی‌کننده‌ترین و سرگرم‌کننده‌ترین‌ها در نوع خود دانست.
۸ – Scourge of the Past
Destiny 2: Black Armory (2019)
بانجی ایده‌های جذاب و جدیدی در عرضه‌ی نخستین raid خود در نقشه‌ی The Last City که با حرکت بازی به سمت روند فصلی همراه بود را ارائه داد. در این raid بازی Destiny 2 دشمنان جدیدی به نام Berserker وجود دارند که برای شکست دادنشان به دو مخاطب نیاز است. همچنین این اولین raid در این بازی است که مخاطبان می‌توانند در آن از Sparrowها استفاده کنند که منجر به خلق لحظات جالبی میشود. با این حال با رسیدن مخاطبان به بخش‌های پلتفرمینگ، بخش‌های ضعیف‌تر این raid خود را نشان می‌دهند. با این حال در ادامه حمله‌ی بازیکنان به Insurrection Prime در قالب دو تیم مجزا از تانک‌های مخرب بسیار جذاب می‌باشد. در این قسمت یکی از تیم‌ها باید به نابودی دشمنان پرداخته و دیگری به دنبال باتری(؟)های مناسب برای شارژ کردن تانک‌ها بپردازد.
مبارزه‌ی نهایی بازی نیز در مقابل روباتی عظیم‌الجثه است که در آن مخاطبان باید با استفاده از buffهای مناسب به او صدمه برسانند. در مجموع این raid بازی Destiny 2 از حس حماسی بهترین raidهای آن برخوردار نیست و می‌توان آن را تجربه‌ای کوتاه و مختصر دانست که برای سرگرم‌کردن مخاطبان در زمانی کوتاه مناسب است.
۷ – Crota’s End
Destiny The Dark Below (2014)
دومین raid بازی Destiny به فاصله‌ی اندکی از برادر بزرگتر خود منتشر شد و به دلیل وسعت بسیار کمتر خود چندان مورد توجه مخاطبان قرار نگرفت. با این حال این raid برخی از جذاب‌ترین درگیری‌های بازی Destiny را شامل می‌شد که همچنان ارزش خود را حفظ کرده‌اند. برای مثال سقوط به Hellmouth همچنان تجربه‌ای ترسناک است. مخاطب به محض ورود به این منطقه، کور شده و عملا به دلیل تاریکی بیش از حد اطراف خود نمی‌تواند از پرش‌های بلندتر و حتی دویدن استفاده کند که در هنگام مبارزه با دشمنان legions of Hive بازی را به ژانر ترسناک وارد می‌کنند.
در ادامه‌ی این raid سکانس‌هایی چون قسمت ساخت پل که در آن اعضای تیم باید یک به یک از پلی به کمک یکدیگر عبور کنند و سکانس پایانی بازی که مبارزه‌ی دشوار در مقابل Crota است بسیار به یاد ماندنی هستند. تمامی این رویدادها حس ترس و هیجانی دائمی به این raid تزریق می‌کنند که حس حضور در منطقه‌ی دشمن را به خوبی به مخاطبان القا میکند.
۶ – Leviathan
Destiny 2 (2017)
اندازه‌ی بزرگ و طبیعت متغیر کشتی فضایی Leviathan برای ایجاد حس محیطی واقعی و عظیم طراحی شده بودند. این raid را می‌توان آزمایشی توسط سازندگان بازی در استودیوی بانجی دانست که به لطف ماهیت آزمایشی بودن خود از نقاط ضعف متعددی رنج می‌برد. با این حال این raid عاری از ویژگی‌های مثبت نیست. در مرکز این نقشه مبارزه‌ای وجود دارد که بسیاری از تیم‌ها مجبور به تکمیل سه باره‌ی آن هستند. آنها می‌توانند برای دور زدن این مبارزات که پس از مدتی کسل کننده می‌شوند، از تونل‌هایی پیچ در پیچ استفاده کنند. بخش زیر شکم این سفینه که ایده‌ی وجود درهایی با lootهای تصادفی در آن روی کاغذ جالب به نظر می‌رسید، به دلیل ماهیت هزارتو مانند آن منجر به طولانی شدن بیش از حد و بی‌مورد این raid می‌شد.
با این حال چهار مبارزه‌ی مرکزی این raid بسیار قوی و جذاب طراحی شده‌اند. سکانس مخفی‌کاری بازی در قسمت pleasure garden ممکن است برای برخی کسل‌کننده باشد که قابل درک است. درگیری صورت گرفته در بخش royal pools را می‌توان یکی از بهترین و پخته‌ترین درگیری‌های سری Destiny دانست که به خوبی مخاطبان را به همکاری با یکدیگر در قالب تیمی شش نفره یا جوخه‌هایی کوچکتر وامی‌دارد. قسمت The Gauntlet که مخاطبان را در محیطی مشابه با مسابقات تلویزیونی قرار می‌دهد نیز سرگرم‌کننده و خاص است. مبارزه‌ی نهایی بازی با Calus نیز چالشی بسیار عالی است و یکی از محدود سورپرایزهای داستانی این raidها می‌باشد. البته The Leviathan به هیچ وجه بی‌نقص نیست، اما زمانی که سعی در نوآوری ندارد، به یکی از بهترین raidهای بازی Destiny 2 بدل میشود.
۵-Leviathan, Crown of Sorrow
Destiny 2: Penumbra (2019)
آخرین raid بازی Destiny 2 چهار مبارزه‌ی عالی و بی‌نقص را ارائه می‌دهد. در قلب این raid باف محدود Witch’s Blessing قرار دارد که به آن پویایی Ikarugaمانندی می‌بخشد. این مسئله هر مبارزه‌ی بازی را به درگیری مرگ و زندگی تبدیل کرده و اهمیت و هیجان فراوانی در آنها ایجاد میکند و به اعضای تیم اجازه‌ی تغییر نقش‌ها را می‌دهد. یکی از اعضای تیم‌های دو نفره‌ی این raid باید به کریستال‌ها شلیک کرده و دیگری باید با باس‌‌های آن درگیر شود. این مکانیزم تنوع خوبی داشته و باعث میشود تا مرگ یکی از اعضا منجر به نابودی کل تیم نگردد.
بخش پلتفرمینگ این بازی نیز یکی از بهترین‌ها در کل سری Destiny می‌باشد که با الهام از Eater of Worlds سکانسی تیمی را ارائه می‌دهد. طی این سکانس مخاطبان باید با جدا شدن از یکدیگر، همزمان با پریدن از روی پلتفرم‌ها، به کریستال‌ها شلیک کنند. این قسمت از این raid دشوار نیست، اما نیاز به تمرکز و قدرت تیراندازی بالا و همکاری تمامی اعضای تیم دارد.
۴ – Vault of Glass
Destiny (2014)
Vault of Glass به عنوان نخستین تلاش بانجی در قرار دادن ۶ مخاطب در یک تیم، کاملا موفق بود. این raid به دلیل پیش‌قدم بودن در این مورد به raid محبوب بسیاری از مخاطبان این سری تبدیل شد. با این حال با گذشت زمان نقاط ضعف آن نیز بسیار برجسته‌تر شده‌اند. اما درگیری‌های قدرتمند آن مهارت بانجی را در طراحی سناریوهای همکاری سرگرم‌کننده نشان می‌دهند. این raid تعدادی از قوی‌ترین المان‌های داستانی این سری را در بر دارد و با استفاده از اساطیر یونان ماجرایی درگیرکننده را به نمایش می‌گذارد.
مکانیزم‌های این raid بسیار قدرتمند هستند اما از ضعف‌هایی نیز رنج می‌برند. هزارتوی Gorgon مدرکی محکم بر کسل‌کننده بودن سکانس‌های مخفی‌کاری همکاری می‌باشد و خطی بودن آن می‌تواند منجر به آزرده خاطر شدن بسیاری از مخاطبان گردد و بخش‌های پلتفرمینگ ابتدای آن نیز به هیچ وجه جذاب نمی‌باشند. با این حال سکانس‌های سینمایی مبارزات بازی بسیار سرگرم‌کننده هستند و مکانیزم‌های سفر در زمان دو مبارزه‌ی انتهایی این raid را به تجربه‌ی نو و سرگرم‌کننده تبدیل می‌کنند.
۳ – Last Wish
Destiny 2: Forsaken (2018)
این raid پس از دو نمونه‌ی کوتاه و سرگرم‌کننده عرضه شد و توانست شروعی تازه برای بازی Destiny 2 که سال نخست خوبی را پشت سر نگذاشته بود رقم بزند. از مبارزه‌ی اولیه‌ی بازی که مخاطبان در آن باید در اتاق‌هایی امن مخفی شده یا به دست Kalli کشته شوند گرفته تا سکانس فرار نهایی بازی که در آن اعضای تیم، نفر به نفر، تجزیه می‌شوند و تنها یک نفر به اتاق نهایی می‌رسد، همگی از این raid تجربه‌ای هیجان‌انگیز و به یاد ماندنی ساخته‌اند. معماها و باس‌فایت نهایی این raid نیز از سطح بالایی برخوردار می‌باشند.
با پیشروی مخاطبان، وسعت این raid نیز افزایش می‌یابد تا جایی که آنها بر سر کنترل شهری روحانی و سرنوشت بشریت با خدایی خشمگین به مبارزه می‌پردازند. البته با پیروزی مخاطبان، داستان تمام نشده و بستر برای ادامه‌ی آن در قالب raidهای بعدی فراهم می‌گردد.
۲ – Wrath of the Machine
Destiny Rise of Iron (2016)
بسیاری از raidهای بازی Destiny مخاطبان را مجبور به همکاری در قالب تیم‌های کوچکتر می‌کنند. اما این raid به قدری روان و جذاب دنبال میشود که مخاطب متوجه اتصال بخش‌های مختلف به یکدیگر نمی‌شود. پرتاب صحیح بمب‌ها به سمت Vosik و توجه همزمان به نمایش‌گرهای پشت سر او برای محافظت از تیم نوعی از همکاری را ارائه می‌دهند که در بالاترین سطح بازی‌های تیمی قرار دارد. بسیاری از raidهای خوب مخاطبان را مجبور به استفاده از نکاتی که در بخش‌های ابتدایی آموخته‌اند، برای تکمیل بخش‌های پایانی آن می‌کنند، اما این raid برخی از حساب شده‌ترین و روان‌ترین درگیری‌های سری بازی‌های Destiny را ارائه می‌دهد. دشمنان آن قدرتمند و مبارزه با آنها بسیار دشوار است.
این raid بازیکنان را از یکدیگر جدا میکند، اما call outها همچنان بر تمامی افراد تاثیر خواهند داشت و علاقه‌ی Aksis به تلپورت در تمام طول نقشه‌ی بازی اهمیت درگیری تمامی اعضای تیم را افزایش می‌دهد. مهم‌ترین بخش raidها مربوط به ایجاد هماهنگی در اعضای تیم میشود و مبارزات این raid نیز این مفهوم را به بهترین شکل ممکن اجرا می‌کنند و پیروزی را به مفهومی دشوار اما ارزشمند تبدیل می‌کنند. با وجود نبود سکانس‌های سینمایی عظیم در این raid، همچنان با نمونه‌های بسیار خوبی روبرو هستیم. مبارزه با Siege Engine، دیواری بزرگ و سخت از آتش و فلز، یادآور آثار علمی تخیلی‌ای چون Mad Max Fury Road است.
۱ – King’s Fall
Destiny The Taken King
Raidها را جدا از نقششان در ارائه‌ی معماها و مبازاتی دشوار که برای حل نیاز به همکاری دارند، می‌توان لحظه‌ی در زمان دانست که تمامی بخش‌های داستانی یک عنوان به نتیجه و اوجی هیجان‌انگیز و مهم می‌رسند. استودیوی بانجی توانست در سال ۲۰۱۵ و با این raid به این سطح از داستان‌گویی برسد و پایانی زیبا را بر شاخه‌ی داستانی Oryx رقم بزند.
کشتی فضایی Onyx که Dreadnought نام دارد، بسیار عظیم، عجیب و تهدیدآمیز است و می‌توان آن را بهترین نقشه‌ی طراحی شده در سری Destiny دانست. مبارزات در این raid بسیار دشوار و نفس‌گیر هستند. مکانیزم سه نفره‌ی به کار رفته در این raid در قسمت Royal Polls از Leviathan بهبود یافت، اما در این جا نیز عملکردی مناسب دارد. یکی از جذاب‌ترین مبارزات این raid را می‌توان درگیری تکرار نشدنی با Golgoroth عظیم‌الجثه دانست.
بخش‌های پلتفرمینگ این raid از سرعت آن می‌کاهند، اما دو مبارزه‌ی نهایی آن، نخست علیه دختران Oryx و سپس علیه خود او، با وسعت عظیم خود آن را جبران می‌کنند. محیط‌های شگفت‌انگیز و اهمیت نقش تمامی اعضای تیم، درگیری با کلونی تاریک از Onyx در محیطی بسته و اندازه‌ی چشم‌گیر این باس، مبارزه با او را به یکی از بهترین تجربه‌های این بازی تبدیل کرده‌اند.
