معرفی سری بازی های Luigi’s Mansion | لوییجی، شکارچی حرفه‌ای ارواح

بسیاری از همراهان قهرمانان در داستان‌ها، به دلایل مختلفی چون اختلاف با شخصیت اصلی داستان (بتمن و دیک گریسون)، انجام عملی قهرمانانه (نیمی از آثار دنیای سرگرمی) و یا تبدیل به شروری سرخورده، مسیر مجزای خود را پیدا کرده و پس از مدتی نقشی فراتر از یک همراه پیدا می‌کنند. با این حال، لوییجی این گونه نیست. این لوله کش سبز پوش همیشه در زیر سایه‌ی برادر مشهور خود بوده و گهگاهی به منظور ایجاد تنوع، پا به صحنه می‌گذارد. با این حال امروزه شاهد این هستیم که این شخصیت، فرنچایز مخصوص به خود را داشته و شخصیت محوری آن است. در این مطلب به چگونگی تبدیل لوییجی به یک شکارچی ارواح در طی فرنچایز Luigi’s Mansion و تبدیل برادر ترسو و لاغرمردنی ماریو، به منجی بشریت می‌پردازیم.

ورود به عمارت ارواح دوست‌داشتنی

نخستین بار از بازی Luigi’s Mansion در سال ۲۰۰۰ و در جریان رویداد Nintendo Space World به عنوان دمویی برای نشان دادن توانایی‌های گرافیکی کنسول GameCube استفاده شد. این ویدیو شامل سکانس‌هایی بود که در تریلرها و تبلیغات بازی حضور داشته، اما در ادامه از نسخه‌ی نهایی بازی Luigi’s Mansion حذف شده بودند. سکانس‌هایی چون فرار لوییجی از روحی هولناک، بازی کردن دورهمی ارواح و دیگر موارد می‌شد. مدتی پس از انتشار این دمو، کمپانی نینتندو تصمیم به تبدیل این ایده به یک بازی کامل گرفت و یک سال بعد و در جریان رویداد E3، از این اثر در کنار کنسول GameCube پرده برداری شد. نسخه‌ جدیدتری از بازی نیز در جریان رویداد Nintendo Space World 2001 به نمایش درآمد.

ایده‌ اصلی بازی Luigi’s Mansion به این صورت بود که مراحل آن حول یک عمارت یا مجتمع عظیم جریان داشته باشند. در ادامه آزمایش‌هایی با حضور شخصیت‌های جهان ماریو در محیط‌ یک خانه‌ عروسکی انجام و در نهایت به یک پروژه برای کنسول GameCube ختم شد. لوییجی به عنوان شخصیت اصلی این بازی انتخاب شد تا بتواند به آن صورتی نو ببخشد. دیگر ایده‌های گیم‌پلی بازی چون ارواح و جاروبرقی روح‌خوار مشهور در ادامه به بازی اضافه شدند. مفاهیم قدیمی‌تر، مانند سیستمی مشابه با عناوین نقش آفرینی که به صورت همزمان در اتاق‌های بازی تغییراتی ایجاد می‌کرد، همچون سیاه‌چالی در زیر عمارت، به دلیل جذابیت بیشتر ایده‌های جدید، کنار گذاشته شدند. موسیقی بازی Luigi’s Mansion توسط شینوبو تاناکا (Shinobu Tanaka)‌ و کازومی توتاکا (Kazumi Totaka) ساخته شده و شامل قطعاتی چون Totaka’s Song (قطعه‌ای که در تمامی بازی‌هایی که توتاکا روی آن‌ها کار کرده وجود دارد) می‌شود.

داستان بازی Luigi’s Mansion پس از تصاحب عمارتی توسط لوییجی در جریان یک مسابقه آغاز می‌شود. او پیش از ورود به این عمارت، به برادر بزرگ‌تر خود، ماریو، در مورد آن گفته و این دو قرار می‌گذارند که عصر همان روز در مقابل آن همدیگر را ببینند. لوییجی چراغ‌قوه‌ای را به همراه خود برده و از نقشه‌ای برای رسیدن به عمارت استفاده می‌کند. پس از رسیدن به عمارت جدیدش، لوییجی متوجه می‌شود که دست کم هیبت آن بسیار شیطانی‌تر از عکس تبلیغاتیش بوده و بدتر آن که اثری از ماریو در آن حوالی نیست. او تصمیم می‌گیرد وارد عمارت شده و به تدریج با روحی طلایی‌رنگ روبرو می‌شود. خوشبختانه در این زمان پروفسور گد (E. Gadd) با استفاده از سلاحی جاروبرقی‌مانند به نجات او می‌آید. اما گد نمی‌تواند از پس این روح برآید و او و لوییجی مجبور به فرار و خروج از عمارت می‌شوند.

گد در ادامه توضیح می‌دهد که عمارت لوییجی ساخته‌ی موجودی ماورای طبیعت بوده و تنها چند شب از پدیدار شدن آن می‌گذرد. لوییجی تصمیم به بررسی عمارت گرفته و با جستجو در آن متوجه می‌شود که توسط King Boo به عنوان سرپناهی برای ارواح ساخته شده است. ارواحی که پیش از آن به دست گد در نقاشی‌هایی زندانی شده و عکس و نقشه عمارت را برای گیر انداختن لوییجی در تله‌ی خود فرستاده بودند. گد اعتراف می‌کند که ماریو را در حال حرکت به سمت عمارت دیده و معتقد است که او به دست این ارواح شرور اسیر شده است. گد در ادامه وظایف خود به عنوان شکارچی ارواح را در کنار جاروبرقی قدرتمندش، Poltergust 3000، به لوییجی واگذار کرده و وسیله‌ای به نام Game Boy Horror را نیز برای برقراری ارتباط به او می‌دهد.

لوییجی پس از گذر از چالش‌ها و مبارزات فراوان با ارواح، بووها (Boos)، معماها و دیگر موانع، با King Boo برخورد می‌کند. این روح شرور ماریو را  در یک نقاشی زندانی و آن را در تالاری مخفی در زیر زمین به دیوار آویخته است. او برای مبارزه‌ی نهایی با لوییجی، قهرمان سبزپوش را به درون نقاشی‌ای از سقف عمارت می‌کشد. او برای مبارزه از لباسی الهام گرفته از Bowser (شخصیت منفی بازی‌های ماریو) استفاده می‌کند. لوییجی با استفاده از توپ‌های فولادی انفجاری و تیغ‌دار این لباس، آن را شکست داده، نقاشی ماریو را برای نجات او به آزمایشگاه پروفسور گد می‌برد و King Boo نیز در کنار دیگر ارواح بار دیگر در نقاشی‌ها حبس می‌شود. در پایان بازی عمارت روح‌زده ناپدید شده و پروفسور گد با استفاده از گنج‌های به دست آمده در طول بازی به دست لوییجی، عمارت جدیدی برای او می‌سازد که اندازه‌ی آن به میزان گنج‌های به دست آمده توسط مخاطب بستگی دارد.

این داستان در چهار مرحله‌ مختلف روایت شده که مخاطب در طی آن‌ها به یک اتاق تمرین و آزمایشگاه پروفسور گد دسترسی دارد. در هر مرحله، مخاطب کنترل لوییجی را برای گشت و گذار در اتاق‌های مختلف عمارت و شکار روح‌های حاضر در آن‌ها در اختیار گرفته و با یافتن کلیدها، درهای قفل شده را باز می‌کند. در انتهای هر مرحله باس‌فایتی وجود داشته و مخاطبان پس از تکمیل هر مرحله می‌توانند به اتاق‌های بیشتری دسترسی پیدا کنند. ابزار استفاده شده توسط لوییجی در بازی Luigi’s Mansion یک چراغ قوه، یک سلاح مخصوص شکار ارواح جاروبرقی‌مانند و وسیله‌ای ارتباطی به نام Game Boy Horror هستند.

لوییجی برای شکار ارواح باید ابتدا با استفاده از چراغ قوه آن‌ها را گیج کرده و قلبشان را نمایان کند. سپس او می‌تواند با استفاده از جاروبرقی روح‌کش خود آن‌ها را گرفته و با رسیدن میزان سلامتی آن‌ها به صفر، آن‌ها را شکست دهد. البته شکست دادن تمامی دشمنان بازی به همین سادگی نبوده و لوییجی برای شکار برخی ارواح قوی‌تر، نیاز به یافتن سه مدال دارد که هر کدام قابلیت‌های جدیدی به جاروبرقی او اضافه می‌کنند. در طول بازی علاوه بر ارواح معمولی، دشمنانی به نام Portrait Ghosts وجود دارند که برای شکار آن‌ها باید شروط خاصی را رعایت کنید. هنگامی که تمامی دشمنان حاضر در یک اتاق شکست داده شوند، آن اتاق روشن شده و موسیقی نیز تغییر می‌کند.

مخاطبان با استفاده از ابزار Game Boy Horror می‌توانند به نقشه‌ی عمارت، که شامل جزییاتی چون اتاق‌های بررسی شده، درهای باز و قفل می‌شود، دسترسی پیدا کنند. هنگامی که لوییجی کلیدی پیدا می‌کند، می‌تواند با استفاده از این ابزار درب مخصوص آن را در نقشه بیابد. این ابزار علاوه بر کاربردش به عنوان نقشه، میزان گنج‌های یافته شده به دست لوییجی را نیز محاسبه کرده و مخاطب می‌تواند از آن جهت تکمیل بازی استفاده کند. گنج‌های بازی شامل سکه‌ها، الماس‌ها، شمش‌های طلا و دیگر موارد می‌شوند. در صورت صدمه دیدن لوییجی، بخشی از گنج‌های به دست آمده از دست او افتاده و مخاطب باید پیش از ناپدید شدن آن‌ها، از زمین برشان دارد. پس از رویارویی لوییجی با گروهی از بووهایی (Boos) که در عمارت مخفی شده‌اند، Game Boy Horror کاربرد جدیدی پیدا کرده و می‌توان از آن برای یافتن این موجودات استفاده کرد. این دشمنان نسبت به ارواح سرسخت‌تر بوده و برای گیج کردن مخاطب از تله‌های مختلفی استفاده می‌کنند.

با اتمام یک مرحله، ارواح شکست داده شده به نقاشی‌های خود برمی‌گردند. با شکست باس نهایی بازی Luigi’s Mansion، مخاطبان به سبک بسیاری از بازی‌های آن زمان، درجه‌ای (از H تا A) دریافت می‌کنند که به میزان گنج‌های جمع‌آوری شده توسط لوییجی بستگی دارند. علاوه بر این، حالت جدیدی به نام Hidden Mansion نیز باز می‌شود که همان New Game Plus بوده و مخاطبان در آن با کنترل لوییجی قوی‌تر، بار دیگر به جستجو در عمارت می‌پردازند. بازی Luigi’s Mansion با استقبال خوب منتتقدان روبرو گشت و آن‌ها گیم‌پلی، گرافیک و موسیقی زیبای آن را تحسین کردند، با این حال آن را عاری از اشکال ندانسته و مدت زمان کوتاه و نبود ارزش تکرار را بزرگترین نقطه‌ی ضعف آن عنوان می‌کردند. بازی از منظر تجاری نیز موفق بوده و توانست به یکی از پرفروش‌ترین بازی‌های کنسول GameCube تبدیل شود. نینتندو سال گذشته نسخه‌ی بازسازی شده‌ی این اثر را برای کنسول ۳DS منتشر کرده که توانست بار دیگر با استقبال خوبی روبرو شده و مخاطبان را برای سومین نسخه از فرنچایز Luigi’s Mansion آماده کند.

عمارت ارواح، در دستان مخاطبان

در سال ۲۰۱۳ نینتندو دنباله‌ای بر Luigi’s Mansion انتشار کرد. نام کامل این بازی Luigi’s Mansion Dark Moon بوده و به صورت انحصاری برای کنسول ۳DS منتشر شده است. این بازی نسبت به نسخه‌ی نخست دچار بهبودهایی شده بود که از آن‌ها می‌توان به اضافه شدن بخش چند نفره و وجود پنج عمارت اشاره کرد. در داستان بازی، King Boo بار دیگر از نقاشی خود فرار کرده و وسیله‌ای جادویی به نام Dark Moon را می‌شکند. این وسیله اثری آرام‌بخش بر ارواح دارد و شکستن آن منجر به متخاصم شدن آن‌ها می‌گردد. در اثر این اتفاق پروفسور گد مجبور به پناه گرفتن شده و بلافاصله با لوییجی تماس می‌گیرد. او می‌گوید که برای شکست دادن این ارواح، از بین بردن مه ایجاد شده و بازگرداندن اوضاع شهر Evershade Valley به حالت اولیه، باید پنج قطعه‌ی Dark Moon که بر ۵ عمارت مختلف پخش شده‌اند را جمع‌آوری کند.

لوییجی سپس راه خود را به پنج عمارت ذکر شده یافته و قطعات Dark Moon را بازیابی می‌کند. او در این راه، دستیاران Toad (شخصیت‌های قارچی جهان ماریو) پروفسور گد را که به دست King Boo به نقاشی تبدیل شده‌اند، نجات می‌دهد. این دستیاران تصاویری امنیتی خلق می‌کنند که اطلاعات ارزشمندی به لوییجی داده و هر کدام در تکمیل مراحل به او کمک می‌کنند. به مرور لوییجی و پروفسور درمی‌یابند که ماریو نیز بار دیگر به یک نقاشی تبدیل شده است. با یافتن قطعه‌ی پنجم توسط لوییجی، King Boo با او روبرو شده و هدف خود از نابودی Dark Moon را حکومت بر جهان با کمک ارواح فاسد بیان می‌کند. لوییجی سپس بار دیگر با او مبارزه کرده و او را شکست می‌دهد. او در ادامه ماریو را آزاد کرده و با کمک پروفسور و دستیارانش Dark Moon را بازسازی و ارواح را به حالت دوستانه‌ی خود بازمی‌گرداند.

بازی Luigi’s Mansion Dark Moon اثری اکشن ماجراجویی بوده و همچون عنوان اصلی، حول تلاش‌های لوییجی و پروفسور گد در شکار ارواح در عمارت‌هایی مختلف با استفاده از سلاحی جاروبرقی‌مانند می‌گردد. در بخش داستانی یک نفره‌ بازی، مخاطبان در پنج عمارت مختلف، که هر کدام زمینه‌ خاصی چون گلخانه‌، کارخانه‌ ساعت سازی و دیگر موارد دارند، به مبارزه با ارواح و یافتن قطعات Dark Moon می‌پردازند.

جستجو در هر عمارت به چند مرحله تقسیم می‌شود که هر کدام اهداف مختلفی را جلوی پای مخاطب می‌گذارند. این اهداف می‌توانند مواردی چون یافتن یک وسیله‌ی خاص، دسترسی به یک اتاق یا شکست دادن روحی مخصوص باشند. در پایان هر مرحله، امتیاز مخاطب بر اساس معیارهایی چون گنج‌ها و ارواح به دست آمده، محاسبه می‌شود. در طول بازی اگر لوییجی صدمه‌ی زیادی از حملات ارواح یا موانع محیطی دریافت کرده و سلامتی او به صفر برسد، از هوش رفته و مخاطبان باید مرحله را از ابتدا آغاز کنند. البته در صورت برخورداری مخاطبان از استخوان طلایی (Golden Bone)، فرصتی مجدد به آن‌ها داده شده و لوییجی می‌تواند به ادامه‌ی مرحله بپردازد. صفحه‌ی لمسی کنسول ۳DS، نقشه‌ای کوچک از هر مرحله را به تصویر می‌کشد که درهای باز و قفل را نشان می‌دهد. در برخی از مراحل بازی، Toad لوییجی را همراهی می‌کند. مخاطبان با یافتن قطعه‌ی Dark Moon در انتهای هر عمارت، می‌توانند به سراغ عمارت‌ بعدی بروند.

مخاطبان برای شکار ارواح، همچون بازی اصلی، باید ابتدا آن‌ها را با استفاده از چراغ قوه گیج کنند. البته کارکرد این وسیله دچار تغییراتی شده و بیشتر مشابه با نارنجک‌های کورکننده (Flashbang) است. با استفاده از این وسیله، نقاط ضعف ارواح آشکار شده و لوییجی باید با استفاده از جاروبرقی خود به آن‌ها صدمه بزند. علاوه بر این امکان صدمه زدن همزمان به چند دشمن نیز وجود دارد. برخی از دشمنان خاص نیز محافظی خاص در مقابل چراغ قوه دارند و باید از روش‌های خلاقانه‌ای برای شکارشان استفاده کنید.

جاروبرقی لوییجی در بازی Luigi’s Mansion Dark Moon قابلیت جابجایی اشیای محیطی را نیز دارد و بسیاری از معماهای بازی بر پایه‌ی این مفهوم طراحی شده‌اند. برای مثال، مخاطب می‌تواند با استفاده از این وسیله سطل‌هایی از آب را جا به جا کند، کلیدهای فشاری را فعال کند، شیرهای چرخشی را باز کند و دیگر موارد چون قفل‌ها را در ترکیب با چراغ قوه، بشکند. در اوایل بازی، لوییجی وسیله‌ای به نام Dark Light به دست می‌آورد که با استفاده از آن می‌تواند درها و محیط‌های مخفی را بیابد.

بازی Dark Moon شامل حالت چند نفره‌ی همکاری‌ای به نام ScareScraper نیز می‌شود که از چهار بازیکن پشتیبانی می‌کند. مخاطبان در این حالت در طبقه‌های مختلف یک عمارت، باید اعمال مختلفی را در زمانی محدود انجام دهند. با تکمیل هر هدف، طبقه‌ی بعدی باز می‌شود؛ تمامی این طبقات به صورت تصادفی ایجاد شده و هر کدام رنگ، چینش و ظاهر مختلفی دارند و مخاطبان می‌توانند در حالت‌های بی‌نهایت یا مشخص آن‌ها را تجربه کنند. اهداف در این بخش به چهار دسته‌ی مختلف تقسیم می‌شوند. اهداف Hunter مخاطبان را موظف به شکار تمامی ارواح یک طبقه، اهداف Rush مخاطبان را مامور به فرار در زمانی مشخص، اهداف Polterpup مخاطبان را موظف به تعقیب و به دست آوردن ارواح سگ‌ها و اهداف Surprise نیز ترکیبی تصادفی از سه مورد قبلی هستند. مخاطبان می‌توانند این حالت را به صورت آنلاین یا محلی تجربه کنند.

بازی Luigi’s Mansion Dark Moon به دست استودیوی کانادایی Next Level Games، که سابقه‌ی کار بر روی دیگر عناوین نینتندو چون بازی Punch Out!! و بازی Mario Strikers را دارد، تولید شده است. ساخت بازی از اواخر سال ۲۰۱۰ زیر نظر شیگرو میاموتوی افسانه‌ی آغاز گشت. میاموتو دلیل این امر را علاقه‌ی شخصی خود به این سری عنوان کرده است. سازندگان بازی اصلی قصد استفاده از المان‌های ۳ بعدی را در آن داشتند، اما به علت محدودیت‌هایی تا زمان بازسازی آن در سال ۲۰۱۸ نتوانستند آن‌ها را پیاده‌سازی کنند. میاموتور ماهی دو بار برای اطمینان از روند صحیح ساخت بازی و ارائه‌ی پیشنهادهایی مناسب به تیم سازنده با آن‌ها تماس می‌گرفت. او نقشی مهم در ساخت بازی داشت و در جایی یکی از باس‌فایت‌های بازی را به علت خلاقانه‌ نبودن کنار گذاشت. بازی Dark Moon با استقبال خوب منتقدان روبرو شد. آن‌ها این بازی را اثری خلاقانه از نینتندو دانسته و تنها مشکل آن را دشوار بودن بازی و نبود چک‌پوینت در بین مراحل عنوان کردند. این بازی فروش بسیاری خوبی را نیز تجربه کرد، به طوری که تا سپتامبر سال ۲۰۱۷ توانسته بود حدود ۵٫۵ میلیون نسخه بفروشد.

لوییجی، شکارچی حرفه‌ای ارواح

بازی Luigi’s Mansion 3 سپتامبر سال گذشته و در جریان نمایش Nintendo Direct، پس از شایعات فراوان، معرفی شد. این بازی همچون اثر Dark Moon به دست استودیوی Next Level Games ساخته شده است. بازی این بار در هتلی جریان خواهد داشت. این عمل با هدف ارائه‌ی تجربه‌ی سه بعدی مناسبی انجام شده است. برخی ویژگی‌های بازی‌های پیشین، چون حالت چند نفره‌ی Split Screen و توانایی‌های جدیدی چون Slam و Burst، اکنون به صورت بهبود یافته و گسترده‌تر در این بازی حضور دارند.  مدت زمان بخش داستانی بازی نیز از عنوان قبلی بیشتر است.

داستان این نسخه از سفر تفریحی لوییجی، ماریو، شاهزاده پیچ و گروهی از Toadها، به هتلی مجلل، که شخصا به آن دعوت شده‌اند، آغاز می‌شود. با این حال مشخص می‌شود که این دعوت‌ تله‌ای دیگر از King Boo بوده و در ادامه تمامی دوستان لوییجی توسط او اسیر می‌شوند. حال لوییجی باید بار دیگر با کمک پروفسور گد و سگ وفادار خود (که آن را در انتهای بازی پیشین به دست آورده بود) و با استفاده از سلاح‌های جدیدی چون Poltergust G-00 (نسخه‌ی بهبودیافته‌ی جاروبرقی قدیمی) و Gooigi به مبارزه با ارواح ساکن هتل پرداخته و با یافتن کلیدهای آسانسور گم‌شده، به طبقات هفده‌گانه‌ی هتل دسترسی پیدا کند تا بتواند دوستان و برادر خود را نجات دهد.

بازی Luigi’s Mansion 3 همچون عناوین قبلی سری در سبک اکشن و ماجرایی بوده و شباهت‌های زیادی به Dark Moon دارد، با این تفاوت که ساختار مراحل آن بسیار بازتر بوده و دیگر خبری از ماموریت‌های از پیش تعیین شده نیست. هر کدام از طبقات هتل زمینه‌ی مخصوص به خود را داشته و اتمسفر و مکانیزم‌های مختلفی را شامل می‌شوند. این بازی اکنون برای پلتفرم Nintendo Switch منتشر شده و نمره بسیار خوب ۸۶ را از سایت متاکریتیک بدست آورده است.