فیلم میان ستاره‌ای یا Interstellar یکی از فیلم های خوب نولان است که یکی از جنبه‌های بیادماندنی آن موسیقی Interstellar بود. اگر به موسیقی متن میان ستاره ای گوش فرا دهید، ناگهان خود را در میان ستاره‌ها در خارج از جو زمین میابید. واقعا موسیقی متن این فیلم جادویی است. ما هم به همین دلیل در این مطلب به سراغ این اثر هانس زیمر رفتیم. در این مطلب می‌توانید موسیقی متن اینتراستلار را گوش دهید، قطعات آن را دانلود کنید و همینطور در صورت تمایل، کل آلبوم آن را به صورت یکجا دانلود کنید که لینک آن را بعد از پِلیر سایت و قبل از مصاحبه با هانس زیمر درباره موسیقی Interstellar می‌توانید پیدا کنید.
موسیقی متن فیلم Interstellar
دانلود آلبوم کامل موسیقی فیلم میان ستاره ای
هانس زیمر از اینتراستلار، جدا سازی خودش از صدای اینسپشن و کار با نولان و هیپنوتیزم کردن مخاطب می‌گوید
اینتراستلارِ کریستوفر نولان 6 سال پیش روی پرده‌های سینما رفت و ما عاشق آن شدیم. این را به قطع می‌توان گفت اما هم‌زمان می‌توان ادعا کرد که فیلم با نقص‌هایی نیز دست و پنجه نرم می‌کند. هرچند که فکر می‌کنم ما حتی فیلم را به خاطر نقص‌هایش بیشتر دوست داریم. فیلم به طرز گستاخانه‌ای احساسی است و به جاهایی قدم می‌گذارد که هرگز فکر نمی‌کردیم جرئت رفتن به آن را داشته باشد. خیلی خوب است که می‌توان کارگردانی را دید که می‌تواند چیزی بسیار ویژه با در مدیومی به این بزرگی بسازد و نمی‌توانیم صبر کنم تا دوباره به سراغش برویم.
بخش بزرگی از خوشایندی فیلم به دلیل موسیقی Interstellar اثرخوب هانس زیمر است. زیمر سال‌هاست که با نولان کار می‌کند، اما در اینجا آن‌ها چیزی خلق کرده‌اند که شبیه هیچ یک از ساخته‌های قبلی‌شان نیست. فیلم میان ستاره‌ای اثری است و محرک و تقریبا مذهبی، دقیقا چیزی مخالف اینسپشن است. اخیرا مصاحبه‌ای با زیمر داشتیم تا راجع به موسیقی متن موسیقی Interstellar و عزیمتش در همکاری با نولان صحبت کنیم.
ما خیلی فیلم را دوست داشتم. بسیار مشخص و ویژه‌تر از آن چیزی بود که فکر می‌کردیم باشد. به مکان‌های غیر منتظره‌ای رفت.
هانس زیمر: دلم می‌خواهد با چیزی شروع کنم که فکر می‌کنم به اندازه‌ی کافی مورد توجه قرار نمی‌گیرد. فکر می‌کنم این فوق‌العاده است که کسی مثل کریستوفر نولان را داریم که می‌گوید:
من اونجوری فیلم‌ام را می‌سازم که دلم می‌خواهد فیلم‌ام ساخته شود. قرار نیست تعقیب و گریز داشته باشیم و قرار هم نیست کسی روی کسی اسلحه بکشد. ما می‌خوایم علم را جشن بگیریم. قراره مثل بچه‌هایی که روی شیروونی نشسته‌اند و به ستاره‌ها نگاه می‌کنیم باشیم.
ما مدت زمانی است که طرفدار کارهای شما بوده‌ایم. بنابراین نباید تعجب کنیم که موسیقی متن Interstellar خیلی متفاوت‌تر از اینسپشن بنظر برسد. آن فیلم نقطه‌ی عطف بزرگی برای شما بود، اما شما تصمیم گرفتید تا در جهتی کاملا مخالفش حرکت کنید و نقطه‌ی عطف دیگری برای خود بسازید.
زیمر: مسئله اینجاست، ما مدت زمان زیادی با یکدیگر کار کرده‌ایم. در «بتمن آغاز می‌کند» به موسیقی دست پیدا کردیم که مثل یک ویروس به تمام فیلم‌های دیگرش سرایت کرد. صدای درام‌های محرک و سازهای زهی پویا. اولین چیزی که با خودمان گفتیم این بود که «بگذار دوباره اینکار را نکنیم.» ما می‌خواستیم که پالتمان را گسترش دهیم. بگذار کارهایی بکنیم که قبلا انجام نداده‌ایم. بگذار یک ساز بادی چوبی گیر بیاوریم. ما در حال انجام یک فیلم جدید هستیم، ما داریم از نو شروع می‌کنیم. بگذار دایره‌ی لغاتمان را تغییر دهیم. ما دلمان نمی‌خواست تا به 10 سال کار با ارزش خیانت کنیم اما در عین حال هم باید از خودمان می‌پرسیدیم، «حوصله‌مان سر نرفته؟» کریس یک ساعت به من داد و پشت ساعت نوشته بود، «حالا زمان محافظه کاری نیست.»
این مورد در فیلم هم مشهود است. اما جلسات هم‌فکری با او چگونه است؟
زیمر: هیچ جلسه‌ی هم‌فکری وجود ندارد. ما به صورت موازی کار می‌کنیم. این فیلم دو سال قبل، از اکرانش هنگامی که کریس به من این جملات را گفت، آغاز شد:
من نمی‌خواهم بهت بگویم که این فیلم راجع به چیست. اما اگر یک روز یک صفحه بنویسم و بهت بدهم می‌توانی یک چیزی درست کنی و به من بدهی؟
نه فقط آن‌که کریس یک نویسنده‌ی خارق العاده باشد بلکه او به زیبایی می‌نویسد. او بهمن یک پاک داد که از چیزهایی راجع به زندگی شخصی پدر/دختر پر شده بود. او آن‌قدر مرا می‌شناسد تا بفهمد چه چیزهایی مرا تحریک می‌کند و همین برای کار کردن کافی بود. من سرگرم شدم، موسیقی Interstellar را نوشتم و او آمد تا گوشش کند. به او گفتم: «چه فکر می‌کنی؟» او پاسخ داد، «به گمونم الآن دیگر بهتر است بروم و فیلم را بسازم.» سپس از او پرسدیم که چه فیلمی است و او شروع به توضیح ایده‌هایش از فضا به عنوان یک بوم نقاشی عظیم و علم صحبت کردم. او می‌داند که من یک خوره‌ی علم کامل هستم و با چیزهای علمی درست مثل پسرم به وجد می‌آیم. آن قطعه‌ای که برای موسیقی Interstellar نوشتم اولین قطعه‌ای است که بعد از کات شدن فیلم به تاریکی در پایان فیلم می‌شنوید.
عظمت سفر زمانی را منتقل می‌کند اما در عین حال بسیار احساسی نیز است.
زیمر: به طرز عجیبی یک تم عاشقانه‌ی قرن بیستمی در تمام موسیقی فیلم Interstellar جریان دارد اما هرگز به عنوان تم عاشقانه استفاده نمی‌شود. رمانتیک‌ترین موسیقی در این فیلم، موسیقی راجع به علم است.
در معدود سکانس‌هایی – مثل کرم‌چاله، سیاه‌چاله و موج – متوجه شدیم که در حال پیدا کردن حمله‌ی عصبی هستیم و موسیقی Interstellar بخش بزرگی از آن بود. می‌توانید کمی راجع به این مسائل صحبت کنید؟
زیمر: ساده‌است به این دلیل که من هماهنگ کار نمی‌کنم. هنگامی که از یک کورد به کورد دیگری می‌رویم، یک جور‌هایی می‌دانیم که قرار است به کدام سو برود. و با ماندن در تک گامی ثابت ، هیچ وقت نخواهید فهمید که بعد از آن چه پیش خواهد آمد. به جای انجام دادن کارهای بسیار … من فقط شما را هیپنوتیزم می‌کنم. این کاری است که من انجام می‌دهم. یکی از چیزهایی که خیلی اهمیت دارد آن است که موسیقی باید فضا و زمان خودش را اشغال کنم ، نه آن‌که به مکانیک کات وابسته باشد. ما خیلی متفاوت کار می‌کنیم. موسیقی بر روی داستان نوشته شده است ، نه بر اساس کات. وکنارهم‌قرارگیری وجود دارد که نوعی حالت ناخوشی برای شما می‌سازد. من به سختی کار کردم تا سیگنال‌های احساسی از اینکه موسیقی به چه سمتی می‌رود، پنهان باقی بماند.
در آخر هم اجرای زنده قطعه Stay از موسیقی متن فیلم Interstellar را تماشا کنید.
